دوستی در سمر کتابی داشت
یک دو صفحه به پیش من برخواند
که فلان شخص در فلان تاریخ
به یکی بیت بدره‌ای بفشاند
وان دگر پادشه به یک نکته
عالمی را فراز تخت نشاند
گفتم ای دوست نرهاتست این
این سخن بر زبان نشاید راند
آخر این قوم عادیان بودند
که خود از نسلشان کسی بنماند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دوستی اشاره می‌کند که داستانی از کتابی درباره تاریخی مشخص میخواند. در این داستان، یک شخص ثروتمند و یک پادشاه اقداماتی انجام می‌دهند که نشان‌دهنده قدرت و ثروت آن‌هاست. شاعر به دوستش می‌گوید که این روایت‌ها واقعاً قابل اعتماد نیستند و نباید به راحتی بر زبان آورده شوند، زیرا این افراد از نسل کسانی هستند که دیگر وجود ندارند و از میان رفته‌اند.
هوش مصنوعی: دوستی یک کتابی را داشت و چند صفحه از آن را برای من خواند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که شخصی در زمان مشخصی به یک موضوع یا مسئله‌ای نظر خاصی داده یا انتقادی کرده است.
هوش مصنوعی: و آن پادشاه دیگری با یک اشاره، جهانی را بر تخت سلطنت نشاند.
هوش مصنوعی: به دوست گفتم که این حرف را نباید بر زبان آورد، زیرا ممکن است برای تو دردسرساز شود.
هوش مصنوعی: در نهایت، این مردمان عادی بودند که نسل آنها به طور کامل از میان رفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ایمنی را و تندرستی را
آدمی شکر کرد نتواند
در جهان این دو نعمتی ست بزرگ
داند آن کس که نیک و بد داند
تا فراوان نایستی تو ذلیل
[...]
از جواب و سوال ما دانی
شاید ار زیر کی فرو ماند
گرد گفت محال را چه عجب
کاینهٔ عقل را بپوشاند
زان که خورشید را ز بینش چشم
[...]
رخ خوبت خدای می‌داند
که اگر در جهان به کس ماند
ماه را بر بساط خوبی تو
عقل بر هیچ گوشه ننشاند
شعلهٔ آفتاب را بکشد
[...]
دوستی در سمر کتابی داشت
پیش من صفحه ازان میخواند
که فلان شخص در فلان تاریخ
بیکی بیت بدره ها بفشاند
وان دگر پادشه بیک نکته
[...]
ناسی عقد و ناقض عقداند
ناقص عقل و ناقص دین اند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.