هرچند به جای تو وفا دارم
هم از تو توقع جفا دارم
در سر ز تو همچنان هوس دارم
در دل ز تو همچنان هوادارم
از من چو جهان مبر که تو دانی
کز دولت این جهان ترا دارم
بیگانه مشو چو دین و دل با من
چون با غم تو دل آشنا دارم
گویی که مگوی راز با خصمان
حاشا لله که این روا دارم
لیکن به گل آفتاب چون پوشم
چون پشت چو ماه نو دوتا دارم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساسات متناقض خود نسبت به معشوق صحبت میکند. او از یک سو به وفاداری خود اشاره میکند و از سوی دیگر انتظار جفا و آزردگی خاطر دارد. همچنانکه در دل به معشوق خود عشق میورزد، در سر نیز به او هوس میورزد. شاعر میخواهد که معشوقش از او دور نشود و این دوستی را ادامه دهند، زیرا او به عشق و دین خود وفادار است. او به معشوق میگوید که رازها را با دشمنانش در میان نگذارد، و در نهایت به تصویر زیباییهای طبیعی اشاره میکند تا نشان دهد که عشق او نسبت به معشوقش همواره باقی است.
هوش مصنوعی: هرچند که به خاطر تو وفادار ماندهام، اما از تو هم انتظار دارم که به من خیانت کنی.
هوش مصنوعی: در ذهنم هنوز آرزوی تو وجود دارد و در قلبم همچنان به تو علاقهمند هستم.
هوش مصنوعی: از من دنیا را دور نکن، زیرا میدانی که من به خاطر مقام و جایگاه این دنیا به تو وابستهام.
هوش مصنوعی: با من مثل غم در دل خود آشنا باش و از من دور نشو، چون من نسبت به دین و دل خود به تو وابستهام.
هوش مصنوعی: انگار که با دشمنان خود راز و رمز بگویید. خدا را شکر که این کار را نخواهم کرد.
هوش مصنوعی: اما زمانی که چهرهام را با گل آفتاب بپوشانم، مانند پشت ماه نو دو حالت دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.