صبر با عشق بس نمی‌آید
یار فریادرس نمی‌آید
دل ز کاری که پیش می‌نرود
قدمی باز پس نمی‌آید
عشق با عافیت نیامیزد
نفسی هم‌نفس نمی‌آید
بی‌غمی خوش ولایتست ولیک
زیر فرمان کس نمی‌آید
داد در کاروان خرسندیست
زان خروش جرس نمی‌آید
چه کنم عسکری که نی‌شکرش
بی‌خروش مگس نمی‌آید
گویی از جانت می‌برآید پای
چه حدیثست بس نمی‌آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و ناامیدی در عشق پرداخته است. شاعر می‌گوید که صبر در عشق کارایی ندارد و هیچ کمکی از جانب محبوب نمی‌رسد. او به ناکامی‌های خود در پیشبرد عشق اشاره کرده و می‌گوید که عشق و راحتی در کنار هم نمی‌آیند. همچنین، او به دشواری‌هایی که در راه عشق دارد و نبود خوشحالی و آرامش تأکید می‌کند و در نهایت از فقدان پاسخ و رسیدن به عشق واقعی سخن می‌گوید. به طور کلی، این شعر حس تنهایی، ناامیدی و تلاش برای درک عشق را به خوبی منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: عشق و صبر همواره با یکدیگر هماهنگ نیستند، و در این میان، یاری که بتواند در کنار انسان باشد و به او کمک کند، به نظر نمی‌رسد که بیاید.
هوش مصنوعی: دل از کاری که نتیجهای ندارد، هرگز به عقب برنمی‌گردد و دست از تلاش نمی‌کشد.
هوش مصنوعی: عشق نمی‌تواند با آرامش و راحتی همراه باشد و هیچ‌کس نمی‌تواند به‌راحتی در این حالت عشق را تجربه کند.
هوش مصنوعی: زندگی بدون غم و اندوه بسیار لذت‌بخش است، اما کسی حاضر نیست زیر فرمان دیگران باشد.
هوش مصنوعی: در کاروان شادی و خوشحالی، صدای زنگوله نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: چکار کنم که درخت نی‌شکر به اندازه‌ای شیرین و خوشگلی نمی‌تواند باشد که برایش مگس‌ها را جذب کند؟
هوش مصنوعی: انگار از دل تو خبری دردناک است که نمی‌توانی آن را بیان کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صبر با عشق بس نمی‌آید
عقل فریادرس نمی‌آید
بیخودی خوش ولایتیست ولی
زیر فرمان کس نمی‌آید
کاروان حیات می‌گذرد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.