هر شب که رهی فال ز روی تو زند
مرغی شود و بال به سوی تو زند
هر نعره که پاسبان کوی تو زند
گوییکه زجان مهرجوی تو زند
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و دلدادگی خود اشاره میکند. او میگوید هر شب که فال میگیرد، مانند پرندهای است که به سوی محبوب پرواز میکند. همچنین، هر صدا و نعرهای که در کوچههای محبوبش شنیده میشود، نشان از عشق عمیق او به آن شخص دارد و گویی این صداها از جانش برمیخیزند.
هوش مصنوعی: هر شب که من پیش رویت فال میزنم، پرندهای به سمت تو پرواز میکند و بالهایش را به سوی تو میگشاید.
هوش مصنوعی: هر فریادی که نگهبان محل تو سر میدهد، مثل این است که از عمق وجودش عشق تو را فریاد میزند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.