گنجور

 
 
 
کمال‌الدین اسماعیل

از نور یقین ار بمثل روشنمی

خود را بحیل در آن جهان افگنمی

ور زانکه در آن جهان بجان ایمنی

حقا که سوی مرگ معلق زنمی

مولانا

من من نیم و اگر دمی من منمی

این عالم چو ذره بر هم زنمی

گر آن منمی که دل ز من برکنده است

خود را چو درخت از زمین برکنمی

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه