هوش مصنوعی: غزل به احساس ناامیدی و اندوه عشق اشاره دارد. شاعر با تشبیه چنگ به یک ساز غمگین، حسرت و درد ناشی از جدایی را بیان می‌کند. او از محبوبش می‌خواهد که با وجود زلف‌هایش که او را به یاد خوشی‌ها می‌اندازند، باز هم در دل خشک و سرد خود، لب به سخن بگشاید و از مشکلات صحبت کند. این تضاد در حالت عاطفی و ارتباطی بین عشق و جدایی نشان‌دهنده پیچیدگی‌های روابط انسانی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل به احساس ناامیدی و اندوه عشق اشاره دارد. شاعر با تشبیه چنگ به یک ساز غمگین، حسرت و درد ناشی از جدایی را بیان می‌کند. او از محبوبش می‌خواهد که با وجود زلف‌هایش که او را به یاد خوشی‌ها می‌اندازند، باز هم در دل خشک و سرد خود، لب به سخن بگشاید و از مشکلات صحبت کند. این تضاد در حالت عاطفی و ارتباطی بین عشق و جدایی نشان‌دهنده پیچیدگی‌های روابط انسانی است.
هوش مصنوعی: ای چنگ، تو مانند کسی هستی که در آزمون عشق دچار شکست شده است، در کنار زلف‌های محبوب من که همچون میانه‌رویی است.
هوش مصنوعی: اگر گلو و حلق تو خشک باشد، پس در چه مهارتی می‌خواهی حرف بزنی؟ هم زبان تو خشک است و هم سخنانت بی‌احساس و بی‌تأثیر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معبود خودی وعابد خویشتنی
زیرا که برای خود کنی هر چه کنی
ای دوست حقیقت شنو از من سخنی
با بادهٔ لعل باش و با سیم تنی
کانکس که جهان کرد فراغت دارد
از سبلت چون تویی و ریش چو منی
یک روز نباشد که تو با کبر و منی
صد تیغ جفا بر من مسکین نزنی
آن روز که کم باشد آن ممتحنی
از کوه پلنگ آری و در من فگنی
معبود خودی و عابد خویشتنی
زیرا که برای خود کنی هر چه کنی
نه چون رخ تو گلی بود یاسمنی
نه چون قد تو سرو بود در چمنی
نقاش ازل که روی خوب تو نگاشت
از تو چه دریغ داشت الا دهنی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.