گنجور

 
اهلی شیرازی

الهی از کمال پادشاهی

بتخت عزت و تاج الهی

به وحیی کز تو آمد انبیا را

به الهامی که دادی اولیا را

بسوز عاشقان پاک دیده

بحسن گلرخان نو رسیده

بآه مردم گمگشته فرزند

باشک طفل دور از خویش و پیوند

بآب دیده یعقوب مظلوم

بسوز سینه ایوب معصوم

که اهلی را بنور مصطفا بخش

بدو پروانه نور بقا بخش