|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی بیان میکند که خداوند با بخششهای خود، انسانها را شاد و سرزنده میسازد. همچنین به این نکته اشاره میکند که در برابر لطف الهی، داشتن طلا و نقره هیچ ارزش و بهایی ندارد و در دستان ما (انسانها) این چیزها فرقی با خاک ندارد. به عبارت دیگر، ارزش واقعی در رحمت و محبت خداوند است، نه در داراییهای مادی.
هوش مصنوعی: ای کسی که به کرامت تو، مردم شاد و خوشحال هستند، با لطف تو، طلا و نقره ارزش چندانی ندارد و همچون خاک میشود.
هوش مصنوعی: مال و ثروت در کنار تو هیچ ارزشی ندارد، اما در دستان ما نه فقط محدودیتها وجود دارد، بلکه عظمت آسمانها نیز در دسترس نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر تیر که در جعبه افلاک بود
آماج گهش این دل غمناک بود
تا چرخ چنین ظالم و بی باک بود
آسوده کسی بود که در خاک بود
وبرانهٔ هند،کز صفا پاک بود
خاکش نمک دیدهٔ ادراک بود
آبش به بغل، شیشهٔ ساعت دارد
مینای حباب او پر از خاک بود
استاد محمد آنکه دلاک بود
همچون دم تیغ خویش ناپاک بود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.