گنجور

 
اهلی شیرازی

عالم شب و روزیست درین حادثه گاه

وان روز و شبت موی سپیداست و سیاه

چون شب بگذشت و روز شد باز پدید

برخیز که چشم همرهانست براه

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode