گنجور

 
اهلی شیرازی

حال درویش خسته باز مپرس

غم دیرینه بازگو چکنم

بسخن گر شوی صلاح اندیش

چون نباشی سخن شنو چکنم

چون فلک آتشم بخرمن زد

فکر کشت و غم درو چکنم

نیست در دست من چو سیم و زری

دل بکار جهان گرو چکنم

من که در عالمم جوی نبود

همه عالم به نیم جو چکنم