|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که کسانی که مستحق رحمت الهی هستند مانند دریا از رحمت پر شده‌اند. او به پسرش می‌گوید که اگر به این کلمات اعتماد ندارد، باید خود به آن نگاه کند تا بفهمد مستحقان واقعاً چه کسانی هستند؛ آنها در واقع مانند مستانی هستند که از رحمت الهی سرشار شده‌اند.
هوش مصنوعی: افرادی که شایسته لطف و مرحمت هستند، به منزلت نیکو و خاصی دست یافته‌اند. مانند بحر که از رحمت خداوند پر شده، دل‌های آنها نیز سرشار از رحمت و محبت است. پس باید از این رحمت بهره‌مند شد و در زندگی به شیوه‌ای دلپذیر و شاداب پیش رفت.
هوش مصنوعی: اگر به سخنان من اعتماد نداری، خودت مشاهده کن که کسانی که شایسته هستند، چه محتوایی دارند جز احساسی سرشار از عشق و سرمستی نسبت به حقیقت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.