اگر چه عشق نکویان جراحتست همه
جراحتست که در سینه راحتست همه
وصال گل طلبی بخت باید ای بلبل
مگو که کار بعقل و فصاحتست همه
قدت نه سرو که ناز و کرشمه است تمام
رخت نه ماه که حسن و ملاحتست همه
چه عارضست و چه حسنست این تعالی الله
چو صبح اهل سعادت صباحتست همه
زبان طعن رقیبان بسوخت اهلی را
هلاک مردن جسم و جراختست همه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و احساسات عذاب‌آور خود سخن می‌گوید. او از شوق نوشیدن شراب و تأثیرات آن بر روانش صحبت می‌کند. احساساتش همچون آتش در دلش می‌سوزد و به دنبال دلیل این خرابی و درد است. او در تلاش است تا بفهمد چه کسی باعث این وضعیت شده و چرا دلش را به غم سپرده است. همچنین، به دوستی اشاره می‌کند که صرفاً شب‌ها حریف او بوده و هیچ سودی از این ارتباط ندارد. شاعر در کل از جست‌وجوی آرامش در می و عشق و همچنین درد ناشی از آن حرف می‌زند.
هوش مصنوعی: عشق زیبا و دلکش اگرچه باعث درد و زخم است، اما در دل انسان آرامش و راحتی به همراه دارد.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به وصال گل، به شانس و بخت نیاز است. ای بلبل، نگو که این کار فقط به عقل و زبانی شیوا مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: تو به قد و قامت خود می‌بالید، اما نه به ناز و لوندی یک سرو، چون زیبایی‌ات فراتر از آن است. زیبایی تو نه به مانند ماه است که تنها در حسن و ملاحتش مشهور باشد، بلکه در تمامی وجودت جلوه‌گر است.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جلال خداوند اشاره دارد. در آن به چهره‌های متعالی و دل‌نواز اشاره می‌شود که مانند صبحی روشن و دلپذیر، افراد خوشبخت و سعادتمند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این تصویر بازتابی از نور و صفا است که بر روی روح انسان‌ها اثر می‌گذارد.
هوش مصنوعی: زبان بدخواهی و طعنه‌های رقیبان، اهلی را به نابودی کشاند و مرگ او در حقیقت ناشی از زخم‌های روحی و کلامی بود که بر او وارد می‌شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.