چند نالم ز غم و شهر پر آوازه کنم
چون سگان ریش کهن را بزبان تازه کنم
شوقم اندازه حسن تو ندارد ایمه
کی توانم که نظر بر تو به اندازه کنم
چشم بستم ز تو و عشق نه آنست که من
تکیه بر ملک دل از بستن دروازه کنم
گر تو ای تازه خط از زلف نبخشی تاری
نسخه جان پریشان بچه شیرازه کنم
اهلی از عشق چو بلبل نکنم ناله که من
عشقبازی نه پی شهرت و آوازه کنم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عاشقانه و دلبستگی شاعر می‌پردازد. شاعر دربارهٔ عشق و دل‌بستگی‌اش صحبت می‌کند و می‌گوید که دل‌باختگی در عشق گاهی می‌تواند به درد و رنج منجر شود. او به زهر چشم معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی این زهر می‌تواند به شیرینی تبدیل شود. همچنین، شاعر به بوسه‌ها و لحظات وصال اشاره دارد و از شیرینی آنها صحبت می‌کند. در نهایت، او به وضعیت خراب خانه‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید که این خراب شدن نشانه‌ای از عشق اوست.
هوش مصنوعی: به خاطر غم و اندوهی که دارم، بارها و بارها شکایت می‌کنم و صدایم را بلند می‌کنم؛ درست مانند سگان بزرگسال و سالمندی که به زبانی جدید صحبت می‌کنند.
هوش مصنوعی: علاقه و اشتیاق من به زیبایی تو حد و اندازه‌ای ندارد. چگونه می‌توانم نگاهی به تو بیفکنم که به اندازه این احساس باشد؟
هوش مصنوعی: چشمم را بر روی تو بستم اما عشق واقعی این نیست که من تکیه بر قلبم بزنم و دروازه‌اش را ببندم.
هوش مصنوعی: اگر تو ای زیبای با طراوت، از زلف خود تار ندهی، من نسخه‌ای از جان بی‌قرارم را آماده می‌کنم.
هوش مصنوعی: من از عشق چون بلبل نمی‌نالم، چون عشقبازی می‌کنم نه به خاطر شهرت و آوازه.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چند نالم ز غم و شهر پر آوازه کنم
چون سگان ریش کهن را بزبان تازه کنم
عشق تو (گشت) چو پروانه مرا بهر جلال
نه چو بلبل ز پی شهره و آوازه کنم
شوق من بیش ز اندازه چو حسن تو مرنج
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.