|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از شها (پادشاه) می‌خواهد که در این مکان (ایوان) به تفکر بپردازد و از داستان انوشیروان و شادروان (خوشبختی و دادگری) یاد کند. او تأکید می‌کند که باید در اجرای عدالت کوشا باشد تا مردم از او به نیکی یاد کنند، همان‌طور که در گذشته از انوشیروان یاد می‌شود. در واقع، شاعر در تلاش است تا ارزش عدالت و خوبی را به پادشاه یادآور شود.
هوش مصنوعی: ای زیبا، با اندیشه به این مکان بیا و داستان انوشیروان و شادروان را روایت کن.
هوش مصنوعی: به قدری در رعایت عدل و انصاف تلاش کن که مردمان زمان تو بگویند در دوران تو، همه انسان‌ها، چه پیر و چه جوان، به خوبی و خوشی زندگی می‌کردند.
هوش مصنوعی: به دور احمد، نوشیروان به خود می‌بالد، همان‌طور که احمد، فرستاده خدا، به دور نوشیروان می‌بالید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.