هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به عهد و پیمانی اشاره میکند که در زبان خود بست و از آن طوری یاد میکند که در زندگیاش لطمههای زیادی بر او وارد شده است. او به دلیل یک گواهی و شهادت، فکر میکند که از مشکلات نجات یافته، اما در واقع هنوز در اثر ناتوانی و مستی ناشی از شرایط حاضر به سر میبرد و به آیندهای غمانگیز دچار خواهد شد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به عهد و پیمانی اشاره میکند که در زبان خود بست و از آن طوری یاد میکند که در زندگیاش لطمههای زیادی بر او وارد شده است. او به دلیل یک گواهی و شهادت، فکر میکند که از مشکلات نجات یافته، اما در واقع هنوز در اثر ناتوانی و مستی ناشی از شرایط حاضر به سر میبرد و به آیندهای غمانگیز دچار خواهد شد.
هوش مصنوعی: تو با زبانت قولی دادی، اما در عمل نتوانستی حتی یک خانه از دل را از بتها خالی کنی.
هوش مصنوعی: تو فکر میکنی که با یک بار شهادت دادن، از آیندهات رهایی یافتهای، اما در واقع حالا که در مستی به سر میبری، حال و روزت بهتر نشده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اندر شکنِ زلف، مرا بشکستی
وندر بندش، دلِ مرا دربستی
گویی که: «رسول، نزدِ من چفرستی؟»
دل باز فرست کز رسولم رَستی
قولی بسر زبان خود بربستی
صد خانه پر از بتان یکی نشکستی
گفتی که بیک قول شهادت رستم
فردات کند خمار کامشب مستی
شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی.
هر لحظه به دام دگری پابستی؛
گفتا؛ شیخا، هر آنچه گویی هستم،
آیا تو چنانکه مینمایی هستی؟
دوش ارنه وقارت به زمین پیوستی
فریاد و دعایت به زمین کی بستی
ور حلم تو بر دامن او ننشستی
از زلزله سقف آسمان بشکستی
گر من سخنی بگفتم اندر مستی
اشتر بقطار ما چرا دربستی.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.