هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از عشق و درد جانسوزی صحبت می‌کند که با آغاز عشق، ناله و فریادش را در دل همسایه می‌شنود. اما اکنون که دردش زیاد شده، ناله‌اش کمتر شده است، مانند زمانی که آتش همه جا را می‌گیرد و دود آن کمتر می‌شود. این نشان‌دهنده‌ی شدت احساسات و تغییر در وضعیت عاطفی شاعر است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از عشق و درد جانسوزی صحبت می‌کند که با آغاز عشق، ناله و فریادش را در دل همسایه می‌شنود. اما اکنون که دردش زیاد شده، ناله‌اش کمتر شده است، مانند زمانی که آتش همه جا را می‌گیرد و دود آن کمتر می‌شود. این نشان‌دهنده‌ی شدت احساسات و تغییر در وضعیت عاطفی شاعر است.
هوش مصنوعی: در ابتدا که عشق محبوبم مرا گرفت، همسایه‌ام به خاطر ندبه‌ها و ناله‌هایم شکایت کرد.
هوش مصنوعی: از آنجا که درد و رنج من افزایش یافته، ناله من هم کمتر شده است. مانند آتش که وقتی همه جا را فرا می‌گیرد، دود آن کمتر می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
...
...
بفنود تنم بر درم و آب و زمین
دل بر خرد و علم به دانش بفنود
اول رخ خود به ما نبایست نمود
تا آتش ما جای دگر گردد دود
اکنون که نمودی و ربودی دل ما
ناچار ترا دلبر ما باید بود
ز اول که مرا عشق نگارم بر بود
همسایه به شب زناله من نغنود
کم گشت کنون ناله که عشقم بفزود
آتش چو همه گرفت کم گردد دود
آن دل ، که ببند عشق کس بسته نبود
عشق تو بیامد و ببست و بربود
ای ماه ز رشک روی تو ناخشنود
در حال دل بنده چه خواهی فرمود ؟
گر مرگ برآورد ز بدخواه تو دود
زآن دود چنین شاد چرا گشتی زود
چون مرگ ترا نیز بخواهد فرسود
از مرگ کسی چه شادمان باید بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.