هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به معشوق خود (که او را به خورشید تشبیه کرده) اشاره می‌کند و می‌گوید که قبلاً راضی بود که فقط گاهی در خواب او را ببیند. اما حالا اگر لحظه‌ای از او دور شود، چشمانش به شدت تنگ شده و می‌خواهد او را ببیند. این اشاره به دلتنگی و نیاز عمیق شاعر به حضور معشوق دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به معشوق خود (که او را به خورشید تشبیه کرده) اشاره می‌کند و می‌گوید که قبلاً راضی بود که فقط گاهی در خواب او را ببیند. اما حالا اگر لحظه‌ای از او دور شود، چشمانش به شدت تنگ شده و می‌خواهد او را ببیند. این اشاره به دلتنگی و نیاز عمیق شاعر به حضور معشوق دارد.
هوش مصنوعی: تا به حال، ای معشوق نمایان، چشم من راضی بود که هر از گاهی تو را در خواب ببینم.
هوش مصنوعی: اکنون اگر لحظه‌ای به تو نگاه کنم، چشمم از اشک پر می‌شود و تمام وجودم در آب و حسرت غرق خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گل بر رخ توست و چشم من غرقه به‌آب
من تافته و زلف تو پیچیده به‌تاب
زلف تو بر آتش است و من گشته کباب
بی‌خواب من و نرگس تو مایهٔ خواب
گه میگردم بر آتشِ هجر کباب
گه سر‌گردانِ بحرِ غم همچو حباب
القصه چو خار و خس درین دیرِ خراب
گه بر سرِ آتشم گهی بر سرِ آب
گر نه سبب تو بودی ای در خوشاب
آدم نروی لمن درین کوی خراب
هجران تو گر زمانه دیدی در خواب
گشتی دل و جان این جهان آتش و آب
آن کس که ز ناصواب بشناخت صواب
بی خدمت تو کرد طلب حشمت و آب
معلوم بود که دانۀ در خوشاب
غواص خردمند نجوید ز سراب
چون آتش و آب از بدی پاکم و ناب
چون آب صفا دارم و چون آتش تاب
در آتش و آبم کند ار چرخ عذاب
بیرون آیم چو زر و در زآتش و آب
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.