من اقران الجنید و یقال کان استاذه، مات قبله و کان من اجلة مشایخ بغداد قال الخلدی ٭ جلس الجنید عند راس ابی جعفر الکر نبی عند وفاته، فرفع الجنید رأسه الی السمأ فقال له ابوجعفر: بعد فطاطأ راسه الی الارض. فقال ابوجعفر: بعد معناه: ان الحق اقرب الی العبد، من ان یشار الیه فی جهة
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: جنید، یکی از متقدم‌ترین صوفیان، در زمان وفات استادش ابوجعفر کر نبی، در حضور او بود. در این لحظه، جنید سرش را به سمت آسمان بلند کرد و ابوجعفر به او گفت که به زمین نگاه کند. این اشاره به این بود که حقیقت و شناخت خداوند نزد انسان بسیار نزدیک‌تر از آن است که مشخصاً قابل اشاره باشد.
هوش مصنوعی: جنید یکی از شخصیت‌های مهم و بافرهنگ در بغداد بوده است و او به عنوان شاگرد یکی از بزرگترین اساتید خود شناخته می‌شود. در لحظات پایانی زندگی ابوجعفر الکر نبی، جنید در کنار او نشسته و به آسمان نگاه می‌کند. ابوجعفر به او می‌گوید که این نگاه به معنای نزدیک بودن حقیقت به انسان است و انسان نباید به دنبال اشاره‌ای به سمت آن باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.