پیر طریقت گوید: آه از قسمتی که پیش ازمن رفته،فغان از گفتاری که خود رائی گفته،چه سود ار شاد بوم یا آشفته؟ ترسان از آنم که قادر متعال در ازل چه گفته
منافقان که در زیر هدم و فشار عدل افتادند خویشتن را خود پسندیدند ونیک نامی برخود نهادند و مخلصان و صحابه رسول خدا را سفهاء خواندند خداوند به کرم خود نیابت بداشت وایشانرا جواب گفت که سفیهان نه ایشانند آری هر که خویشتن را نبود خداوی را بود هر کس فرمان بردار خدایست خدا به او پیوست
خداوند محمد راگفت تو دوست مائی پسندیده مائی تو را چه زیان که ایشان تو را نه پسندند تو را آن باید که منت به پسندم
دوست دوست پسند باید نه شهر پسند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.