پیر طریقت گوید: ای مسکین فردای قیامت که سران و سرهنگان دین را در پناه لطف و کرم خداوندی جا دهند ندانم که تو را با این سینه آلوده و عمل شوریده کجا نشانند و رختت کجا فرونهند؟ زخمی که در آن نهادی درد نکند نشان آنست که در آن نهاد حیات نیست، اگر بیماری آخر ناله ای کو؟ اگر بی یار و یاوری آخرطلبی کو؟

خداوند فرموده ای عاصیان شکسته ای مفلسان درمانده و پای به گل فرو شده، ای مشتاقان درد زده ای دوستان یکدله در هر حال که باشید غرقه لطف و عطایا خسته تیر بلا همه ما را خوانید همه ما را دانید گرد ما گردید عزت از ما جوئید قرب ما خواهید رونق انجمن عزیزان قرب ما است و جمال محفل دوستان حضور ما است هر جا سه گدا به هم فراز آمدند قرب حضرت ما آنجا جویند