الهی چون با خود نگرم و کردار خود بینم گویم از من زار تر کیست ؟ و چون با تو نگرم و خود را در بندگی تو بینم گویم از من بزرگوار تر کیست :
گاهی که به طینت خود افتد نظرم
گویم که من از هر چه در عالم بترم
چون از صفت خویشتن اندر گذرم
از عرش همی به خویشتن درنگرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به تضاد بین خود و خداوند اشاره می‌کند. وقتی به خود می‌نگرد، خود را با خلقتی ناقص و زشت می‌بیند و احساس می‌کند که بدتر از هر موجودی است. اما وقتی به خدا و مقام بندگی خود نزد او فکر می‌کند، احساس می‌کند که بزرگ و محترم است. این تأمل به زیبایی وضعیت انسان را در دو جنبه متفاوت نشان می‌دهد؛ یکی جنبه انسانی و ناپاک و دیگری جنبه‌ی بندگی و ارادت به خداوند.
هوش مصنوعی: وقتی به خودم می‌نگرم و رفتارهایم را می‌بینم، فکر می‌کنم که از من بدتر کسی نمی‌تواند وجود داشته باشد. اما زمانی که به تو نگاه می‌کنم و خودم را در مقام بندگی تو می‌بینم، احساس می‌کنم که از من بزرگ‌تر و با ارزش‌تر کسی نیست.
هوش مصنوعی: گاهی که به ذات و ماهیت خود فکر می‌کنم، به این نتیجه می‌رسم که بدتر از هر چیزی در جهان هستم.
هوش مصنوعی: وقتی از ویژگی‌های خودم فراتر می‌روم، به مرتبه‌ای فراموش نشدنی می‌رسم که می‌توانم به خودم نگاهی عمیق‌تر داشته باشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.