در تو میجویم دُر از دریای تو

اوفتاده اندرین سودای تو

یک زمان در سوی بازار آی تو

ازوجود خویشتن باز آی تو

من ز رحمت می‌کشانم پای تو

کز طرب خود نیستم پروای تو

گفت گفتم آن شکایتهای تو

با گروهی طوطیان همتای تو

نام حقم بست، نی آن رای تو

نام حق را دام کردی وای تو

ای ضیاء الحق بحذق رای تو

حلق بخشد سنگ را حلوای تو

حیله‌ها و چاره‌جوییهای تو

جذب ما بود و گشاد این پای تو

گر بگوید زان بلغزد پای تو

ور نگوید هیچ از آن ای وای تو

وعدهٔ فردا و پس‌فردای تو

انتظار حشرت آمد وای تو

آن سمیعی تو وان اصغای تو

و آن تبسمهای جان‌افزای تو

چون یقین دیدم عنایتهای تو

بر وی او دریست از دریای تو

نوگیاهی هر دم ز سودای تو

می‌دمد در مسجد اقصای تو

کیمیایی بود صحبتهای تو

کم مباد از خانهٔ دل پای تو

گشته گرگان یک به یک خوهای تو

می‌درانند از غضب اعضای تو

کل توی و جملگان اجزای تو

بر گشا که هست پاشان پای تو

رحمت تو وآن دم گیرای تو

پر شود این عالم از احیای تو

ما محب جان و روح‌افزای تو

ساجدان مخلص بابای تو

وای بر احکام دیگرهای تو

تا چه آرد بر سر و بر پای تو

بر امید کف چون دریای تو

بر وظیفه دادن و ایفای تو

ای خرد کو پند شکرخای تو

دور تست این دم چه شد هیهای تو