... اگر دانی که در غمخانه خود بی تو من چونم

فغانم را نباشد سیدا با خلق تأثیری

مخالف می رسد در گوشها آهنگ قانونم

... می برم خالی از این دریا به سوی خویشتن

سر به صحرا می زنم تا یابم از مجنون فغان

گردبادم می روم در جستجوی خویشتن ...

... از زمین قارون پی پابوس می آید برون

سیدا با این فغان گر پا گذارم سوی دیر

پیشباز ناله ام ناقوس می آید برون

... به بلبل گفت وقت رحلت گل از چمن شبنم

فغان از باغبان و ناله از تو چشم تر از من

به یاد زلف او شب تا سحر پرواز می سازم ...

... الهی دل به بی رحمی دهی گردن بتر از من

به کنج خانه امشب از غمت چندان فغان کردم

که در فریاد شد همچون جرس دیوار و در از من ...

... نیستی کوته زبان از پاسبان خویشتن

در چمن تا از فغان خود سخن سرکرده ام

عندلیبان رفته اند از آشیان خویشتن ...

... بی طلب ای سیدا مقصد نمی آید به دست

جا به مجلس می کند نی از فغان خویشتن

... تهیدستی اگر بر حرف بگذارد انگشتی

چو نی لبریز گردان از فغان رنگ جاهی ده

به زیر بار محنت سیدا کوه تحمل شو ...

... در خانه یی که یک نفسی نیست خوردنی

بر بامها برآمده گردی فغان کنان

طفلان و اقربای تو ای دزد کاسه لیس ...

... صحراییان ز کاسه چوبین توبه تنگ

اسقاطیان کاسه گران از تو در فغان

هرگز ندیده ام به برت جامه درست ...

... نمانده در بساط خانه ام پشم

فغان ناگه ز قفل در برآمد

که امشب طرفه دزدی بر سر آمد ...

... برون آمد از خانها دود آه

برآمد فغان از طبق ها چو سنج

ورم کرد چون کوس دیگ گرنج ...

... میان سینه پیکان زنگ بسته

فغان زنگ او تا در میان است

مرا افغان میان جان نهان است

چو زنگ او لب پر خنده دارم

دل خود را با فغان زنده دارم

هوای شهپر او حاصلم برد

فغان زنگ او زنگ از دلم برد

بر آن شاخ گل تا پر نهاده ...

... درآمد به سد سکندر شکست

برآمد ز مردم فغان چون نفیر

فتادند آخر همه از صفیر ...

... به ذوق عجب در سیوال و جواب

بناگه برآمد فغان نفیر

زمین و زمان شد پر از داروگیر ...

... نوای مخالف ز هر سو زدند

محمد نظر بی شنید این فغان

سبک جست آن شب ز خواب گران ...

... گل صبح از باغ مشرق دمید

برآمد ز هر سو فغان و خروش

ز دنبال او پهن شد بانگ کوس ...

... چو بر ورد و اوراد شد کار تنگ

فغان کرد از هر طرف طبل جنگ

برافراخت رأیت صدای نفیر ...

... ستاده یکی مرد آتش عنان

فغان کرد کای غافلان دیار

یکی مرد تورانی نامدار ...

... کز استغنا فرود آرند مستغنی جوانی را

فغان زاهدان در خانقه چون شمع از خامیست

ز بزم دلبران پرهیز کردن عین بدنامیست ...

... شد دگرگون جان من رخسار همچون ارغوان

آتشی در سینه ام افتاد دل شد در فغان

وحشتی کرده معلم با تو ای شاه جهان ...

... ولی می باید و صبری که آرد تاب دیدارش

فغانی گر دلی داری تو باش اینجا که من رفتم

... چون قلم در قدمت بسته میان برخیزم

چون نی از جای به صد آه و فغان برخیزم

بهر تعظیم تو چون سرو روان برخیزم ...

از غم آن شوخ کپانی فغان دارم چو سنج

کرده سوداهای او ریش مرا ماش و برنج