ما امید از طاعت و چشم از ثواب افکنده‌ایم
سایهٔ سیمرغ همت بر خراب افکنده‌ایم
گر به طوفان می‌سپارد یا به ساحل می‌برد
دل به دریا و سپر بر روی آب افکنده‌ایم
محتسب گر فاسقان را نهی منکر می‌کند
گو بیا کز روی مستوری نقاب افکنده‌ایم
عارف اندر چرخ و صوفی در سماع آورده‌ایم
شاهد اندر رقص و افیون در شراب افکنده‌ایم
هیچکس بی دامنی تر نیست لیکن پیش خلق
باز میپوشند و ما بر آفتاب افکنده‌ایم
سعدیا پرهیزکاران خودپرستی می‌کنند
ما دهل در گردن و خر در خلاب افکنده‌ایم
رستمی باید که پیشانی کند با دیو نفس
گر بر او غالب شویم افراسیاب افکنده‌ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی بیانگر شکستن قید و بندها و آزادی در ابراز احساسات و تمایلات است. شاعر از امید به پاداش و طاعت سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که بر خلاف عرف‌های اجتماعی و دینی، در جستجوی حقیقت و زیبایی هستند. او اشاره می‌کند که حتی در شرایط نامساعد، دل به عمل و تلاش می‌زنند و از قوانین و قضاوت‌های سختگیرانه دوری می‌کنند. در نهایت، شاعر با اشاره به نیاز به مبارزه با نفس و چالش‌های زندگی، بر اهمیت خودشناسی و غلبه بر مشکلات تأکید می‌کند. به طور کلی، این شعر تلاشی است برای بیان آزاداندیشی و ناپایداری در باورهای از پیش تعیین‌شده.
هوش مصنوعی: ما دیگر به امید پاداش و مزد از کارهای نیک خود نیستیم و همه چیز را به سایه‌ی سیمرغ، نماد آرزو و بلندپروازی، سپرده‌ایم.
هوش مصنوعی: اگر قلب ما در طوفان‌ها رها شود یا به ساحل امنی برسد، ما دل را به دریا سپرده و از خود دفاعی بر روی آب کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: ای محتسب، اگر تو فاسقان را از کارهای زشت نهی می‌کنی، بیا و ببین که ما به خاطر احتیاط و از روی پنهان کاری، نقاب به چهره زده‌ایم.
هوش مصنوعی: عارف در دل آسمان و صوفی در حال وجد و شوق است، ما گواهی داریم که در حال رقص و نوشیدن شراب، افیون را نیز در اختیار داریم.
هوش مصنوعی: هیچکس بدون نقص و ضعف نیست، اما برخی افراد سعی می‌کنند عیب‌های خود را پنهان کنند، در حالی‌که ما به صراحت نقاط ضعف‌مان را نشان می‌دهیم.
هوش مصنوعی: سعدی می‌فرماید که افرادی که به زهد و پرهیزکاری معروف هستند، گاهی خود را برتر از دیگران می‌دانند و در واقع دچار خودپرستی می‌شوند. اما ما خود را در میان زینت‌ها و دنیا افکنده‌ایم، همانطور که دهل دور گردن و خر را در آخور قرار داده‌اند.
هوش مصنوعی: انسان باید با نفس خود مانند رستم جنگ کند. اگر بتوانیم بر آن غلبه کنیم، در واقع دشمنی بزرگ‌تر از افراسیاب را شکست داده‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
کشتی ما کو که ما زورق در آب افکنده ایم
در خرابات مغان خون را خراب افکنده ایم
جام می را مطلع خورشید تابان کرده ایم
وز حرارت تاب دل در آفتاب افکنده ایم
با جوانان بر در میخانه مست افتاده ایم
[...]
بس که ما از روی رسوایی نقاب افکنده‌ایم
عشق رسوا را هم از خود در حجاب افکنده‌ایم
تا فکنده طرح صلح آن جنگجو با ما هنوز
یاز دهشت خویش را در اضطراب افکنده‌ایم
ز آتش دل دوزخی داریم کز اندیشه‌اش
[...]
ما قلم در آتش و دفتر در آب افکنده‌ایم
هرچه با آن خواهشی هست از حساب افکنده‌ایم
شب که در مستی سراغ کلبهٔ ما کرده‌ای
جای غم شادی، برون از اضطراب افکنده‌ایم
کوی جان معمورتر داریم، از بازار دل
[...]
ای که گویی ما به زهد از خود حجاب افکنده‌ایم
رو که ما سجاده تقوی بر آب افکنده‌ایم
مردمان دیده را ما در شب آسودگی
بسترِ خارِ مغیلان وقت خواب افکنده‌ایم
بهر خونِ ما خدا را دل مرنجان غمزه را
[...]
باز در دل شعله‌های آفتاب افکنده‌ایم
طرح آبادی درین دیر خراب افکنده‌ایم
زوربازوی طلب بین کاندرین نخجیرگاه
بارها خقاش را بر آفتاب افکنده‌ایم
جلوه حسرت دل از ما برد ورنه صد سحر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۱۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.