تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد
سرو قدت به شوخی صد فتنه در هوا کرد
روزی که عاشقان را تقسیم رزق کردند
رخسار زرد و غم را عشق تو زآن ما کرد
تنها سگ درت را من نیستم دعاگو
هر کاو شیند روزی دشنام او دعا کرد
هرچند راند خورشید از پیش صبحدم را
چون صبح داشت صدقی باز آمد و صفا کرد
از دست غم خیالی بیگانه گشت از خویش
یارب غم بتان را با ما که آشنا کرد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تأثیر عشق و زیبایی محبوب بر دل عاشق است. شاعر می‌گوید که زلف و زیبایی محبوبش دل او را اسیر کرده و حتی در دل او خدشه ایجاد کرده است. او عاشقانی را توصیف می‌کند که در تقسیم عشق دچار غربت و غم شده‌اند. شاعر به ناتوانی خود در دعا کردن و انزوا و دوری از خود اشاره می‌کند و از درد و غم ناشی از عشق سخن می‌گوید. در نهایت، احساس خیالی و فاصله‌ای که این عشق با خود به وجود آورده را بازتاب می‌دهد و از اینکه غم محبوبان را با او آشنا کرده، می‌نالد.
هوش مصنوعی: زلف تو باعث شده که دل من به مشکل بیفتد و سروقد تو به شوخی و زیبایی هنری، در دل هر شخصی فتنه و آشوب به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: روزی که عشق و محبت را بین عاشقان تقسیم کردند، چهره‌های ما زرد شدند و غم به سراغ‌مان آمد، زیرا عشق تو ما را چنین گرفتار کرد.
هوش مصنوعی: من تنها کسی نیستم که برای تو دعا می‌کند؛ هر کس که تو را ببیند، روزی از او بدگویی کرده است.
هوش مصنوعی: هرچند که خورشید قبل از صبح، به سراغ سحر می‌رود، اما مانند روزی که به صداقت و پاکی باز می‌گردد، دوباره به صفا و زیبایی می‌رسد.
هوش مصنوعی: از دست غم و اندوهی که ناشی از خیال است، آدمی از خود بیگانه شده است. ای کاش بدانم چه کسی بر ما آشنا کرده است که غم بتان و معشوقان را با ما پیوند زده است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آمد شبی خیالش در صدر سینه جا کرد
در مسجد خرابی بتخانه‌ای بنا کرد
از دل ببرد صبر و از جان گرفت آرام
از سر ربود هوش و در سینه کارها کرد
حرفی ز عشقم آموخت ز آن آتشی بر افروخت
[...]
امروز بعد عمری دلدار یاد ما کرد
شرم تغافل آخر حق وفا ادا کرد
خاک رهیم ما را آسان نمی‌توان دید
مژگان خمید تا چشم آهنگ پیش پا کرد
گرد بساط تسلیم در عجز نازها داشت
[...]
چشم سیاه مستت با ما ببین چه ها کرد
با یک نگه دل و دین از دست ما رها کرد
یک بوسه خون بها کرد لعل لبش ندانم
گر دشمنی به دل داشت این دوستی چرا کرد؟
با هر نگاه و نازم صد بار کشت و خون ریخت
[...]
ای یوسف عزیزم گرگ اجل چها کرد
از من ترا جدا کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.