محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۸ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۱۲:

مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۷ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۱۱:

مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعلیلن

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۷ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۱۰:

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن 

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۶ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۰۹:

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن 

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۵ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۰۷:

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن 

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۴ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۰۶:

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن 

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۴ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۱۸۸:

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن 

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۳ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۱۸۲:

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن 

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۲ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۱۷۷:

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن 

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۱ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۱۷۳:

وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۰ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۱۷۱:

وزن مفاعیلن مفاعیلن فعولن 

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۲۰ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۱۷۰:

وزن مفاعیلن مفاعیلن فعولن

محمد خراسانی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۱۹ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۱۶۶:

وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

محمدرضا در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۱۱ دربارهٔ یغمای جندقی » دیوان اشعار » سرداریه » غزلیات » شمارهٔ ۳۷:

دو بیت حذف شده است

که یکی این است:

خود شریعت اگر آن آمد و این است طریقت     چه معاشی چه معادی چه رسولی چه امامی

علی جان نثاری در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۰۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

صبا باد بهاری شرقی که نماد محبت و رویش و لطافت است و واسطه خبرگزاری و پیام رسانی محبین و عاشقان است حافظ به جناب باد صبا میگوید که به لطافت بگو نه تندی به ان محبوب من که چون اهوی خوش اندام است که تو ما را سر به کوه و بیابان دادی 

همان که فرمود من مومن را مبتلی میکنم البلا للولاء نسال الله العفو و العافیه و المعافاه 

 

شکرفروش که عمرش دراز باد چرا

تَفَقُّدی نکند طوطی شکرخا را

شکر فروش کسی یست شادی پخش میکند کنایه از محبوب است تناسبش با طوطی عاشق از این جهت است طوطی شکر میخورد گلایه یست از عاشق که جرا محبوب تفقدی نمیکند آه من قله الزاد و بعد السفر ،ادب اولیاء است که استبطاء ندارند 

غرور حُسنت اجازت مگر نداد ای گل؟

که پرسشی نکنی عَندَلیب شیدا را

چطور خوبی غرور بیاورد اضافه متضاد است شاید مراد وکبریایی باشد که برای نیکان در مجالست با اسماء الهی حاصل میکنند یا بهتر بگوییم اینگونه سالک میبیند نه اینکه محبوب غرور داشته باشد یعنی مقام چنین مقامی یست ،حرف اینست که چرا محبوب از سالک که تشبیه به عندلیب شیدا شده طوطی شیدا شده دلجویی نکرده در مقام دلگرفتگی هایی عاشقانه است در هر حالی که فرمود لولا دعائکم نا یعبو بکم ،اگر یاد امام شما را نبود دشمن شما را می ربود 

إِنَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ‏ لِمُرَاعَاتِکُمْ‏ وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَکُمُ الْأَعْدَاء.

 

"بحار، ج ٥٣، ص 175"

     

به خُلق و لطف توان کرد صید اهل نظر

به بند و دام نگیرند مرغ دانا را

اهل نظر یعنی بزرگان حکمت نظری یا اهل شهود و بزرگان حکمت عملی که قلوب الرجال وحشیه فمن تالفها ائتلفت، این بزرگان به مرغ دانا تشبیه شده که با دانه ریختن و نرمی انرا به دام میکنند 

 

ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست

سَهی‌ قدانِ سیَه‌ چشمِ ماه‌ سیما را

بالاخره دنیا دار ابتلاءست و برای معنای جلال و حجاب و عشق و عاشقی بالاخره اینمیشود

که برخی روی آشنایی نداشته باشنددخصوص انان که انسان دوستشان دارد یعنی سهی قدان، سرو قامتان سیه چشم ماه سیما چون ماه صورتشان است نعوذ بالله من شرور انفسنا و سیئات اعمالنا

سهی قامت . بلندقامت . موزون اندام :
برخ شد کنون چون گل ارغوان
سهی قد و زیبارخ و پهلوان .

 

 

چو با حبیب نشینی و باده پیمایی

به یاد دار مُحِبّان بادپیما را

 

با حبیب نشستن باده پیمایی است و الا باد پیمانی یست باد در بساط است فقط چه تعابیر جالبی 

حبیب و باده یعنی نفس کسی که دوستش داری خودش باده است انسان را سرمست میکند با او بودن مجالست با او باده است( المومن باخیه کثیر) 

 

جز این قَدَر نتوان گفت در جمال تو عیب

که وضع مِهر و وفا نیست روی زیبا را

عیب جمال اینست که وفا ندارد روی زیبا، گویا میخواهد عاشق از معشوق گله کند که روی زیبا وفا ندارد 

و این برای این خداوند متعال قرار داد که ابتلاء را بالا ببرد 

 

در آسمان نه عجب گر به گفتهٔ حافظ

سرود زُهره به رقص آورد مسیحا را

 

میتواند اشاره به سیر صعودی اعمال انسانی باشد که باعث تغییر قضا ست یا به عبارتی موجب بدا میشود

یا همان فرار از قضای الهی به قدر. 

سروده حافظ باعث تغییر قضای بالا دستی میشود گفت فشار از پایین و چانه زنی از بالا موثر افتاده 

خدایا ما را و اعمال ما را مرضیه رضایت قرار ده به ما عافیت بده و با فضلت باما رفتار کن ماشاء الله لاحول ولاقوه الا بالله 

امیرعلی خداخواه در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۲۲ دربارهٔ عنصرالمعالی » قابوس‌نامه » باب پانزدهم: اندر تمتع کردن:

عنصر المعالی اینجا صریح میگوید دو جنس گرا باشید. جدا اخلاقیات چقدر تفاوت کرده در گذر زمان.

علیرضا در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۱۳ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۶:

پرغونه به معنای زشت و نازیبا می باشد.

امیرالملک در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۱۱ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶:

...دیدم که در نداشت

چه غزل دلکشی!

حسن خوش فکر در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۲۷ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵:

بیت۸: از فروغِ گوهرِ خود، زود صائب راز عشق/می‌گذارد نعل در آتش لبِ اظهار را.

معنی: صائب عشق بخاطر خاصیت بیقرار کنندگی اش شخص عاشق را بیقرار میکند و باعث میشود عاشق لب به تعریف و تمجید از معشوق و عشق بگشاید.

حسن خوش فکر 

 

علی میراحمدی در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۱۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۱:

اگر بخواهم یک رباعی از جناب خیام انتخاب کنم بدون شک این رباعی خواهد بود و اگر بخواهم رباعیات خیام را در دفتری گرد آورم این رباعی را به عنوان آخرین رباعی و فصل الخطاب و کلام آخر شاعر در نظر میگیرم.