بهزاد در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۲۸ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۰۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:
تفسیر... این مضحکترین لغت ساخت بشر.
این بنده خدا خیلی واضح و روشن حرفشو زده و متعصبین دینی به زور میخوان هر طور شده این "آیه" رو به نفع دینشون تموم کنن.
واقعا متاسفم این اشعار به زبان پارسی هستند و هیچ نیازی به تفسیر بی خود عرب پرستان ندارند.
چنور برهانی در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۳:۰۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳:
وزن این غزل (مفتعلن مفتعلن مفتعلن فع) رجز مسدس مطوی مرفّل ضرب و عجز است.
مفتعلن مطوی از مستفعلن
مفتعلن+ فع= مفتعلاتن (در عروض سنّتی) = مرفّل
ذکر کلمۀ ضرب و عجز از این جهت است که مفتعلاتن فقط در رکنهای آخر آمده، اگر نه با وزن مفتعلاتن مفتعلاتن مفتعلاتن اشتباه می شد.
دکتر فریبرز ملک نصری در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۵۰ دربارهٔ ملکالشعرا بهار » تصنیفها » مرغ سحر (در دستگاه ماهور):
بعد از عرض سلام
از دوران طفولیت به یاد دارم که مادر ظمن انجام کار منزل کاهی این شعر را زمزمه میکرد.
جدیدن این تصنیف را در اینترنت با صدای استاد شجریان شنیدم و حالا با خوشحالی فراوان در این صفحه هستم. نوشته اند><عوض خاک تیره به غلط توده نوشته شده و این مسایل سیاسی را تداعی میکند.
کلمه توده از استاد بهار میباشد و مسایل سیاسی را تداعی میکند. هیچ فردی نمیتواند واقعن بر این عقیده باشد که استاد بهار فردی غیر سیاسی بودند. اگر چنین میبود ند نغمه ازادی نوع بشر ر ا سر نمیدادند.
من خیلی خوشحالم که این صفحه را پیدا کردم و توانستم متن کامل شعر را برداشت کنم.
موفق باشید
دکتر فریبرز ملک نصری
کارلسروهه
المان
fariborsm@googlemail.de
ناشناس در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳:
هرچند درباره ی این که معشوقش واقعا شاخ نبات بوده یا شاخ نبات استعاره از معشوق روحانی اوست بحث است.
ضمنا حافظ حافظ قرآن بوده! چرا فکر می کنید امکان نداره نماز خوان بوده باشد؟!
عاطفه در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۸:۳۴ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۳ - تو بمان و دگران:
من از اینکه ایران شاعر هایی مثل شهریار داره به ایرانی بودنم افتخار میکنم
ناشناس در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۳۸ - قبول کردن خلیفه هدیه را و عطا فرمودن با کمال بینیازی از آن هدیه و از آن سبو:
اولین گام که انسان در این مسیر باید بردارد این است:
احتما کن احتما ز اندیشههافکر شیر و گور و دلها بیشهها
احتماها بر دواها سرورست
زانک خاریدن فزونی گرست
احتما اصل دوا آمد یقین احتما کن قوت جانت ببین
ربیع در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۵۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۴:
در قسمت بیت
ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجعه عاقل هنری بهتر از این
علاقه ی تضاد بکار رفته که عاقل در معنی استهزا و تحقیر آمده است
یعنی میگوید عشق چه سود دارد غیر غم
در جواب میگوید ای خواجعه بی عقل هنری بهتر از این هم است
جواد در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۳۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۹:
به جای پنیر //خمیر // در بیت آخر
ناشناس در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۹:
بیت هستم اشاره به همین سایت داره
خیامkhayyam در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:
می خوردن و شاد بودن ایین من است
فارغ بودن زکفر و دین،دین من است
گفتم به عروس دهر کابین تو چیست؟
گفتا دل خرم تو ایین من است
خیامkhayyam در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۲۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵:
سلام به تمام دوستان عزیز
خیام در این رباعی خواسته بگه که این عمر کردن یا زندگی کردن ما بیهوده است ما نمیدونیم که چرا داریم در حال حاضر برروی زمین زندگی میکنیم و عاقبت ما به کجا ختم خواهد شد
محمد توکلی در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۳۹ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۲۲:
سعدی می فرماید : اندرون از طعام خالی دار تا در آن نور معرفت بینی ... تهی از حکمتی به علت ان که پری از طعام تابینی ! * و این حقیقت دارد بقول غزالی عابد نباید زیاد غذا بخورد چون وقتی زیادی غذا خورد آب زیادی هم می خورد و بعدش خواب سنگینی او را فرا می گیرد و دیگر فرصت عبادت ندارد !ً همه اینها اگر مورد بررسی قرار گیرند پایه و اساس علمی دارند . شما دقت کرده اید که بعد از صرف ناهار در میانه روز خصوصا اگر غذای سنگینی بخوریدچگونه دچار خواب آلودگی می شوید ؟ این بخاطرآن است که تمام خون بدن متوجه دستگاه هاضمه می شود و خون کمی به مغز می رسد!ً و بدن دچار رخوت می شود . هضم غذا انرژی زیادی از بدن می گیرد .
قشقایی در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۳۵ دربارهٔ شهریار » منظومهٔ حیدر بابا:
جناب امین کیخا...انتقاد شما به جاست...درود بر شما و درود بر همه ایرانیان
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد...
خیام در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۳۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:
شکوه عزیز این کتاب در مورد چی هست حالا؟
افشین در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۰۶ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱:
بیت دوم مصرع دوم،
چون من اندر کوی وحدت لاف یکتایی زدم
صحیح است.
حسنک در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۳۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳ - گوهرفروش:
بیت دوم درستش اینه:
تو جگرگوشه ز پستان بگرفتی و هنوز....
محمد در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۱۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰:
سلام ببخشید نگاه کردم همان جا خانه درست است
محمد در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۱۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰:
سلام ببخشید در نسخه ما که غنی-قزوینی است در بیت سوم به جای ((جا خانه)) {جانانه} آمده است
شکوه در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۳:۲۲ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴:
بر انگشت پیچیدن کنایه از بهانه جویی کردن است
بهزاد در ۱۲ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۲۸ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱: