میرزا در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۰:
استادافتخاری بسیار عالی این غزل واجراکردن
طاهری در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۲:
استادافتخاری درکاست کاروان اجرای بسیارزیبای ازاین غزل دارند که شنیدنش بسیارجذاب وشنیدنی
محمد در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۲۷:
1. کسی میدونه مصرع دوم بیت سوم چه طور باید خونده بشه؟
2. در ضمن معنی سه بیت اول تقریباً برام مشخصه اما آیا مفهوم عمیق تری هم دارن؟
طاهری در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۵۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۴:
این غزل باصدای استاد افتخاری بسیار جذاب وشنیدنی
ادب دوست در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۴۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۹:
جناب بابک 97 یا 1 و یا بابک دیگر
مشک گویا در گریبان معشوق بوده است، گل در آستین و احتمالا عود در زیر دامن، و البته میدانیم عود تا نسوزد عطر خویش نمی نماید.
این که این گنج نوشدارو که خلوت بر نمی آورده است و برقع فرو نمی هشته، چگونه در زیر دامن عود می سوزانده است، به راستی نمی دانیم. به قول آن ظریف غایب
مانا در نهان سراینده
وحید در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۴۰ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۸۰:
چقدر این بیت زیباست.
بابک اول در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۰۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۹:
جناب بابک نمی‌دانم چندم،
در مورد حالت تهاجمی آقای حسین، نظر بنده اولی‌تر است، چرا که روی سخن ایشان متوجه من بود که متأسفانه و یا خوشبختانه "منظور" را "نگرفتم" و خوشبخانه فقط همنام شما هستم! خوشا به سعادتتان!
بابک ۹۷ در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۵۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲۰:
آقای بی‌سواد
"همانگونه که جناب محمودی دیده اند به درستی"
به نظر من بحث درستی و نادرستی نیست. با احتیاط برانیم!
جناب بابک، حال که شما name sensitive هستید. من 97 رو تقبل کردم. اما چرا 97؟
محمد رضا نیک زاد در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۲۴ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب چهارم در تواضع » بخش ۶ - حکایت دانشمند:
سلام به همۀ دوستان 20 / 6 / 1395
در این داستان 51 بیتی دو مورد صفت فاعلی مرکب مرخّم به کار رفته است:
1 - در بیت 24 واژۀ «دلدار» که سعدی با آن حاصل مصدر دلداری ، ساخته است.
2 - در بیت 42 واژۀ «سخنگو» صفت فاعلی مرکب مرخّم است.سخنگوینده بوده است.
دانستن این موضوعات از جمله اصل و ژرف ساخت کلمات،به معناکردن و خوانش بهتر و باکیفیّت ترِِ بیت و متن کمک می کند.
همیشه در پناه حق باشید.
همشهریِ شما در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۱۱ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب چهارم در تواضع » بخش ۶ - حکایت دانشمند:
سلام به همۀ دوستان 20/ 6 /1395
جناب همشهری می دانند که «فقط»قید حصر است .اینگونه که شما فرموده اید فقط خودستایی کرده ، داستان، 51 بیت دارد.آن خودستایی(به قول شما) احتمالی در آن یک بیت است.به همه جای داستات نباید تعمیم داد.چه خوب است منطقاً نیمۀ پُر لیوان را هم آدم ببیند.اگر نبینیم صاحبان فکر و فرهنگ پایمال داوری های ما می شوند.
در پناه حق باشید.
کسرا در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۱۸ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد چهارم » حاصل عمر:
ساز و آواز این شعر در برنامه ی یک شاخه گل شماره ی 409
بابک در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۴۷ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مثنویات پراکنده » شمارهٔ ۱:
از شیخ سعدی:
گوش تواند که همه عمر وی
نشنود آواز دف و چنگ و نی
دیده شکیبد ز تماشای باغ
بی گل و نسرین بسر آرد دماغ
گر نبود بالش آگنده پر
خواب توان کرد حجر زیر سر
ور نبود دلبر همخوابه پیش
دست توان کرد در آغوش خویش
وین شکم بی هنر پیچ پیچ
صبر ندارد که بسازد به هیچ
این بنده بهاء الدین در پاسخ شیخ چنین سروده است:
گر نبود خنگ مطلا لگام
زد بتوان بر قدم خویش گام
ور نبود مشربه از زرناب
با دو کف دست توان خورد آب
ور نبود بر سر خوان آن و این
هم بتوان ساخت بنان جوین
ور نبود جامه ی اطلس ترا
دلق کهن ساتر تن بس ترا
شانه ی عاج ار نبود بهر ریش
شانه توان کرد بانگشت خویش
جمله که بینی همه دارد عوض
وز عوضش گشته میسر غرض
آنچه ندارد عوض ای هوشیار
عمر عزیز است، غنیمت شمار
برگرفته از کشکول شیخ بهایی
فرهاد ن در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۳۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۷:
نوا مرکب خوانی با نوای شجریان یکی از عجایب تاریخ موسیقی سنتی است. شاید سعدی استاد سخن باشد اما بی شک با شجریان در عصر جدید احیا شده است. شجریان به شعر حرمت می دهد.
حمید سامانی در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۰۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹:
حمید سامانی
این شعر یکی دیگر از شاهکارهای سعدی است و بسیار بسیار زیباست
اما در رابطه با تفسیر بیت اول شعر
بقعه در اصل به معنای بنا، زیارتگاه، مدفن، مزار و چنین چیزها و همچنین محل است
بعضی از دوستان به همین معنای اولیه و اصلی به این شعر فکر میکنند
در حالی که سعدی با مهارت و زیبایی فوق العاده ای از قبعه به عنوان استعاره و تشبیه استفاده کرده و سر و سینه و ذهن خود را به قبعه تشبیه کرده که محل آرامش و آسایش یار است و در عین حال عاشق بیمار به دلیل وجود یاد و خاطر یار در قبعه اش خودش هم شفا می یابد چون موجب آرامشش است، وگر چطور میتوان فکر کرد که محل دفن کسی محل آرامش معشوق باشد، این چنین تفسیری به عقل و احساس عاشقانه کسی سازگار نیست
در ضمن چنانچه یکی از دوستان اشاره کرده اند حافظ از این شعر بسیار زیبا استقبال کرده و در شعر خود آورده اما رعایت ارج و قدردانی را به جا نیاورده
سعدی آنقدر قدر شناس و بزرگ بوده که در صورت استفاده از اشعار دیگر شاعران چون فردوسی برزرگ به زیبایی و افتادگی از آنان یاد کرده، ملاحظه کنید بیت دوم شعر زیر از فردوسی است و ببینید چطور سعدی به زیبایی و خوبی و معرفت از وی یاد کرده و چقدر استادانه و با مراعات در حفظ فرهنگ امانت شعر و شاعری به شاعر بزرگی ارج نهاده است
چه خوش گفت فردوسی پاکزاد
که رحمت بر آن تربت پاک باد
میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است
روان این بزرگ ادب ایران زمین شاد
خداوند رحمتت کند ای سعدی بزرگوار
حمید سامانی در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۰۵:۲۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹:
بعد از خواندن نظرهای ناشناس و بابک یاد شعری از سعدی افتادم
دو عاقل را نباشد کین و پیکار
نه دانایی ستیزد با سبکسار
اگر نادان به وحشت سخت گوید
خردمندش به نرمی دل بجوید
دو صاحبدل نگه دارند مویی
همیدون سرکشی و آزرم جویی
وگر بر هر دو جانب جاهلانند
اگر زنجیر باشد بگسلانند
بتر زانم که خواهی گفتن آنی
که دانم عیب من چون من ندانی
هر دو ادبیات فارسی را دوست دارید حالا اگر کسی نظرش به علت بی اطلاعی فرق داشت و مورد پسند ما نبود آیا واقعاً سزاوار سرکوب و تحقیر است؟
شما هموطن هستید همدیگر را دوست بدارید
فرزاد در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۵۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱:
این غزل را سال ها پیش حسام الدین سراج در دستگاه سه گاه اجرا کرده که بسیار زیبا وشنیدنی است ولی متاسفانه نسخه ای از آن در دسترس نیست . این آوازدر دهه شصت از تلویزیون پخش شد چناچه کسی سراغ دارد ممنون می شوم که آدرس اینترنتی آن را اعلام کند
Babak در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲:
یا اینکه تو این همه مشکلی ک داریم تو این همه سردرگمی و عذابی ک هستیم عشق راه رهایی ماست به سوی آنچه ک باید
Babak در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۲:
سپاس مهناز بانو و روفیا خانوم
از مجموع دریافتهای شما دوستان دریافتی داشتم ک خیلی عامیانه ابراز میکنم:
درسته ک عشق بالاوپایین داره، سختی و شاید عذاب داره، اما همه ی این سختیا تو دید آدم عاقله و عاشق همه ی اینا واسش شیرینه مانند گشت و گذار در گلزارها دلچسبه
و همچنین عاشقان با جلوه ی عشق بدون قید و شرط عشق بازی میکنن
جلوه ای کرد رخش روز ازل زیر نقاب
عکسی از پرتو آن بر رخ افهام افتاد
اینما تولوا فثم وجه الله
داریوش عبدالهی فرد در ۹ سال قبل، جمعه ۱۹ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۱۷ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۸۰۶:
طبق نسخه خطی قرن نهم واقع در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن که پدرم در سال 1974ملاحظه کرده است اصلاحیه زیر پیشنهاد می شود
من نشنیدم که خط برآب نویسند
آیت خوبی برآفتاب نویسند
هجر کشیدیم تا به وصل رسیدیم
نامهٔ رحمت پس از عذاب نویسند
صبر طلب میکنند زین دل شیدا
همچو خراجی که بر خراب نویسند
قصهٔ خونریزی دودیدهٔ خسرو
کاش برآن چشم نیم‌خواب نویسند
امیر خسرو دهلوی
مهناز ، س در ۹ سال قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۵۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۹: