کسرا در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۲ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۸:

خیلی زیباست

امیرحسین در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۰۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳:

نوای من به سحر آه عذرخواه من است
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ

مصطفی در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۵۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » ترجیعات » سی‌ام:

باسلام فکر می کنم در بیت چهارم بند اول مصراع دوم کلمه صحیح نوائبها باشد که جمعه نائبه به معنای سختی هاست! چون نواییها در اینجا خیلی معنی نمی دهد

امیرحسین در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲:

در بیت آخر شاید بتوان پرویز را حمل بر ایران و خسرو شیرین را تطبیق بر حضرت خاتم و اسلام کرد
و الله اعلم

هدی در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۴۸ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۹۲:

منظور از خواجه نظیری؛ نظیری نیشابوری است. خالق این بیت بسیار معروف است که به صورت ضرب‌المثل درآمده:
درس ادیب اگر بود زمزمهٔ محبتی
جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را

هدی در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۴۶ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۹۲:

به نظر این مصرع این طور درست نیست؟
"خون بر هم زن اوقات بزرگان هدرست"
"زدن" از لحاظ وزن و همچنین معنا، اختلال دارد. نظر دوستان چیست؟

هدی در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۴۴ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۹۲:

خیلی زیبا و معنادار
عشق ما را پی کاری به جهان آورده است
ادب این است که مشغول تماشا نشویم

عرفان در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۱۷ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۷۵:

به به

علی در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۳۴ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۳ - غوغا می‌کنی:

وقتی میخواین گلی رو بچینید خار مانع میشه شهریار اینجا به همین موضوع اشاره داره در مصرع اول معشوق تشبیه به گل شده و در مصرع دوم کم محلی ها و ناملایمتی هایی که باعث میشه شهریار به معشوق نرسه رو به خار تشبیه کرده

شکیب در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۳۳ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷۴:

با درود به همه دوستان گرامی
باری این غزل را استاد محمد حسین سراهنگ، از استادان مسلم موسیقی افغانستان به آوازی بسیار دلکش خوانده بودند که مصرع اول بیت نخست به این شکل بود که :
تو می رفتی و من شور قیامت ساز می کردم
هم درست تر می نماید و هم این که خود استاد از جمله بیدل شناسانی بودند که در خوانش اشعار بیدل بسیار بسیار با دقت برخورد می کردند.

دکتر حسین محمدصالحی دارانی در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۳۹ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » بخش ۲۲ - ذکر ابوسلیمان دارائی قدس الله روحه:

شیخ ابوسلیمان دارانی در شهر داران اصفهان مدفون است و از قدیم الایام مورد تکریم و احترام این مردم بوده است هرگز او اهل داریای شام نبوده و پسوند دارانی برای داریا مخالف قیاس است و قطعا ابوسلیمان و فرزندش شیخسلیمان از عرفای بزرگ ایران بوده است.

منا در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۱۸ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » آغازکتاب » مجمع مرغان:

نگر: کتاب " توحید علمی و عینی در مکاتیب حِکَمی و عرفانی"

منا در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۱۷ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » آغازکتاب » مجمع مرغان:

سپس مباحث عمیقی بین یک عارف بزرگ قرن گذشته به نام سید احمد کربلایی(استاد سید علی قاضی) با یک فیلسوف بزرگ قرن گذشته شیخ محمدحسین اصفهانی(استاد علامه طباطبایی و آیت الله بهجت) پیرامون محتوای این دو بیت روی می دهد که چاپ هم شده است و دقیق ترین مباحث پیرامون وحدت عارفان-که وجود واحد بسیط دارای تجلیلات است- با وحدت مد نظر فلاسفه- که وجودهای مستقل مشکک است- در آن نامه نگاری ها مطرح می شود.

منا در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۱۵ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » آغازکتاب » مجمع مرغان:

شاعر علامه مرحوم تائب تبریزی از استادش آخوند خراسانی(ره) معنای یک بیت عرفانی از عطار نیشابوری خراسانی(ره) را می پرسد. متن سئوال و جواب را ذیلا مشاهده می کنید:
«سؤال:
بسم الله الرحمن الرحیم
شیخ عطار در منطق الطیر می گوید:
دائــمــا او پـــادشــاه مطلــق است در کمــال عــز خود مستغـرق است
او به سر ناید ز خود آنجا که اوست کی رسد عقل وجود آنجا که اوست
معنی بیت دوم را بیان کنید.»
«جواب:
بسم الله الرحمن الرحیم
چون که او قائم به ذات خود است،مکان، حاجت ندارد،پس عقل و خیال انسان هم به « آنجا که اوست» نمی رسد، چنانکه عقل به ذات او نمی رسد و ادراک نمی کند؛ چه غیر ذات اقدس در آن مقام و جا، چیزی نیست.کان الله و لم یکن معه شیء، و الآن کما کان.
مقام بیش از این گنجایش اطاله کلام ندارد.
محمد کاظم الخراسانی»

زری در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۴۱ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » جواب هدهد » حکایت شیخ سمعان:

درود
در بیت 318، آهنگ شعر به نظر می آید که یک بخش کم دارد. با نگاه به نسخه دکتر شفیعی کدکنی، واژه "جان" جاافتاده است.
صد جهان وقف یک سر موی او ---> صد جهان جان وقف یک سر موی او
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

۷ در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۱۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹:

سعدیا گوشه نشینی کن و شاهدبازی
شاهد آنست که بر گوشه نشین می‌گذرد
عمرها در پی مقصود به جان گردیدیم
دوست در خانه و ما گرد جهان گردیدیم

۷ در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۳۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۰:

تا کوه گرفتم ز فراقت مژه‌ای آب
چندان بچکانید که بر سنگ نشان کرد
از آن دم که از دوری تو ویلان و سرگردان راه کوه را پیش گرفتم آنچنان گریسته ام که داغ این جدایی و اشکهایم بر سنگ نشان شده است
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران/کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
زنهار که از دمدمه کوس رحیلت
چون رایت منصور چه دل‌ها خفقان کرد
داد و بیداد آنگاه که هیاهوی کوس رفتن تو به گوش میرسد چه دلها که از این جدایی به لرزه در می آید بسان لرزش پرچم لشکر پیروز

احسان در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۱۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۳۵ - انکار کردن موسی علیه السلام بر مناجات شبان:

همچنین بیت 6
.../ گفت موسی با کی استت ای فلان؟

( «ت» دوم نهادی است )

احسان در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۱۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۳۵ - انکار کردن موسی علیه السلام بر مناجات شبان:

بیت 8 طبق کتاب درسی ادبیات 3 دبیرستان اینگونه است:
گفت موسی : های ، خیره سر شدی ..

بابک چندم در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۱۰ دربارهٔ عبید زاکانی » دیوان اشعار » ترکیبات » شمارهٔ ۲ - در مدح سلطان اویس جلایری:

داروگ گرامی،
مطمئن نیستم ولی به گمانم عبید به استقبال این شعر از سعدی رفته:
سعدی » بوستان » در نیایش خداوند » بخش ۴ - مدح ابوبکر بن سعد بن زنگی/
از بیت 36 به بعد به چند بیت توجه کنید، از جمله:
جهانت به کام و فلک یار باد
جهان آفرینت نگه دار باد