گمنام-۱ در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۲۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸:

عمر " زاد " است ، " زات " میشود در پهلوی جنوبی
و " دات " میگردد در گویش لران ، و درود بر شما جناب کیخا

گمنام-۱ در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۱۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲:

روفیای گرامی،
و همو (پژوهنده راز گل سرخ) به گمانم " بر آیش " را
به جای تکامل به کار برده بود،

بابک چندم در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۱۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۸:

در این بیت سر و کله "یار" از کجا پیدا شد؟؟؟
این بیت در ادامه بیت پیشین است و خود را منظور کرده، خود را می گوید:
-اگر می خواهی دهانت عاری از شیرینی شود سخن بگوی-> یعنی که ساکت و خاموش باش
-وگر می خواهی پیش سرو خجلت زده شوی بخرام یا خود نمایی کن-> یعنی که خودنمایی نکن...

پریشان روزگار در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۵۶ دربارهٔ ابن حسام خوسفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:

صابری گرامی
بیرون شد ( بیرون شدن ) است و " شد " اینجا نه گذشته که مصدر کوتاه ( مرخم ) است .
با پوزش

مهدیسام در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۴۹ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب پنجم در عشق و جوانی » حکایت شمارهٔ ۳:

حرف ک از ابتدای مصرع آخر حذف شده است ؛ اوفتاده تاگریبان ... ناقص است و صحیح اینست ：
پاکدامن چون زید بیچاره ای
کوفتاده تا گریبان در وحل /

متأسفانه کاستی ها و از قلم افتادگی ها بسیار است در نسخی که تاکنون چاپ شده است

گمنام-۱ در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۲۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۸:

گر یار دهان بگشاید بازار شکر کساد است
و چون بخرامد سرو شرمگین!

بهروز امینی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۴۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۱:

فکر میکنم مصرع دوم بیت آخر باید به صورت زیر باشه اگر خطا میکنم دوستان راهنمایی کنند:
رها کن تا بمیرم بر سر کوی جفا کاران

عزیزالله موحدی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۵۰ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۵۷ - رسیدن پیگ رامین به مرو شاهجان و آگاه شدن ویس از آن:

در این مصراع «نهال عاشقای در دل مکارید»، عاشقی درست تر است.

عزیزالله موحدی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۳۹ دربارهٔ هلالی جغتایی » شاه و درویش » بخش ۱۸ - راندن کوئوال گدا را از مکتب به رقابت خود:

کوئوال غلط است و صحیح آن کوتوال است.

مهرآوا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۲۴:

قاب قوسین از علا تیری فکند ...
منظور امام علی نیست

بابک چندم در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۲۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۸:

وَرَت: ور تو را
ورت خجالت: ور تو را خجالت-> وگر خجالت تو را
ورت خجالت (توقف) سرو آرزو کند(توقف) بخرام->
و اگر سرو آرزوی خجالت تو را کند آنگاه بخرام

بابک چندم در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۳۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۵۵:

دوست عزیز جناب وفایی،
اگر دنبال خوشگلاش هستی بچسب به "آلیس"، حال چه گازدار و چه بی گاز...
در ضمن آیا سرکار نسبتی با اخوین وفایی دارید، یعنی همان جریان : " نیر، نیر، تلفون می زنم جواب نمیدی چرا نیر؟...

بابک چندم در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۳۰ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶۶:

آقا بابک گرامی،
قرار نبود یکی از ما دوتا شماره ای برای خود انتخاب کنیم و شما چنان کردی؟ یا آیا ایشان بابک دیگری غیر از شما بود؟
در مورد پرسش شما:
"ش" را از استش جدا کن و بچسبان به لغت پیش ازآن->
در بند چه بندش است، در بست چه بستش است
بنده هم با اجازه سرکار و الباقی گنجوریان شدم بابک چندم

گمنام-۱ در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۵۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۸:

فراموش نکنیم " ورت " اگر تو نیست چه ار بود بسیار ساده میتوانست بگوید :
ورتو خجالت سرو آرزو کنی بخرام
و نیازی به آوردن ضمیر مفعولی " ت " نمی بود
گواهی از خود شیخ:
غریبی " گرت " دوغ پیش آورد
دو پیمانه آب است و یک چمچه دوغ

حقیر در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸:

جناب نورالدین حقا که حق گفتید. کاش مطلبتان را در صدر حاشیه ها ی تک تک رباعیات خیام میگذاشتید تا اینقدر حاشیه نگاران به جان هم نیفتند! خیام اگرچه عالم بزرگ و ریاضیدان و فیلسوفی برجسته است ولی آنچنان عارف نیست و ادعایی در متشرع بودن هم ندارد. و اینها با هم ممکن است .کسی فیلسوف و متفکر و ریاضیدان و شاعر بزرگ و حتی انسان آزاده و بزرگی باشد ولی از طرفی عارف و دیندار دلخواه ما نباشد.این چه عیبی دارد؟! مگر او انسان نیست؟ آیا باید تمام بزرگان علم و ادب و دانش عارف و انسان کامل باشند؟؟!! والسلام

وفایی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۲۲ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۶۸:

سلام آقای نیک زاد
من هر چقدر به بیت اول فکر کردم ارتباطی با ژنتیک و اصل عدم تغییر پدیده های فطری و سرشتی در آن ندیدم
عدم تغییری که در بیت اول از آن صحبت می شود عدم تغییر و ثبات در عشق واقعی است . صحبت از عشق و خاصیت عشق است نه فطرت یا ژنتیک . صایب می گوید عشق واقعی چون آتشی جان عاشق را می سوزاند و شعله اش به این راحتی ها خاموش نمی شود و فراموش نمی گردد .

فرزاد شهزاد در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۱۳ دربارهٔ شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۵۵:

بشنو سخن سید رندان خرابات
کامروز در این دور خداوند کلام است
عشق‌است شاه

mz در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۵:

سپاس بی کران از جناب حسین بابت تفسیر بسیار زیبای شعر

مشرقی در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:

با سلام
سروران، خوانش این شعر رو با صدایی داریوش اقبالی هم به گوش جان بسپارید، تفاوت در ادای دین به ساحت شعر هویداست
در پناه حق

کسرا در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۳۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۷:

اجرای ساز و آواز این اثر در برنامه گلهای رنگارنگ شماره 370 ب با آوای ملکوتی استاد قوامی ...