آیین خود آرایی از روز الست استش
دل تحفه مبر آن جا کایینه به دست استش
نخجیر فنا غیر از تسلیم چه اندیشد
در رنگ تو پردازد تیری که به دست استش
توفان کشاکشها وضع نفس است اینجا
ما ماهی آن بحریم کاین صورت شست استش
هرگه نسق هستی موصوف نفس باشد
در بند چه بند استش در بست چه بست استش
موضوع خیالات است آرایش این محفل
چون آینه عنقایی نی بود و نه هست استش
برکوس و دهل نتوان بنیاد سلامت چید
دنیا گله‌ای دارد کاین شور شکست استش
هر چند زمینگیری‌ست جز نعل درآتش نیست
مانند سپند اینجا هر آبله جست استش
سر در قدم اشکم کاین شیشه به سنگ افکن
بی‌منت خودداری لغزیدن مست استش
بیمایگی فقرم تهمت‌کش هستی ماند
کم سایگی دیوار برگردن پست استش
چون نقش نگین بیدل پا درگل آفاتیم
هر چند بنای ما سنگ است شکست استش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفهوم زندگی و وجود انسان می‌پردازد. شاعر به تبیین حالاتی از وجود و عدم در عشق و حقیقت می‌پردازد و به فلسفه‌ی تسلیم در برابر سرنوشت اشاره می‌کند. او به تفاوت بین ظاهر و باطن در زندگی اشاره کرده و می‌گوید که حقیقت زندگی در داخل انسان و درون او نهفته است. همچنین به ناچیزی دنیا و فانی بودن آن می‌پردازد و وضعیت‌های انسانی را تحت تاثیر این واقعیت‌ها می‌داند. در پایان نشان می‌دهد که انسان با وجود سنگینی مبارزات زندگی، چون نگینی در گل آلودی دنیای مادی باقی مانده است.
هوش مصنوعی: آئین زیبا کردن خود از روز نخستین خلق بوده است؛ دل خود را از آنجا که حقیقت به دست است، خالی مکن.
هوش مصنوعی: در لحظه‌ی فنا و نابودی، غیر از تسلیم چه فکری می‌توان کرد؟ در واقع کسی که به تو علاقه‌مند است، چگونه می‌تواند از تیر عشقش دست بکشد؟
هوش مصنوعی: توفان و کشمکش‌ها نتیجه وضعیت روح و نفس ماست. در اینجا ما مانند ماهی در دریا هستیم، چرا که این شکل و ظاهر فقط در آب قابل شستن و تغییر است.
هوش مصنوعی: هر زمان که زندگی و وجود تو به وصف نفس و روح مرتبط است، در حقیقت در قید و بند چه چیزی قرار داری و این قید و بند چه معنی و درکی دارد؟
هوش مصنوعی: موضوع این مجلس خیالات و آرزوهاست. مانند آینه‌ای که فقط تصورات و جذابیت‌ها را نشان می‌دهد، این محفل نه از حقیقتی واقعی برخوردار است و نه قابل دسترسی است.
هوش مصنوعی: با صدای ساز و طبل نمی‌توان پایه‌های سلامت و آرامش را بنا کرد، چرا که دنیا پر از درد و شکایات است.
هوش مصنوعی: این متن به این معناست که علیرغم مشکلات و موانع، راهی برای پیشرفت و حرکت به جلو وجود دارد. مانند این که در زمان سختی‌ها، تنها نجات‌دهنده، وجود یک آتش به عنوان نماد امید و انرژی است. در واقع، هر نقص یا عیب می‌تواند به یک فرصت برای یادگیری و رشد تبدیل شود.
هوش مصنوعی: در مقابل قدم‌های او، اشک‌هایم مانند شیشه‌ای هستند که به سنگ می‌خورند. او بدون هیچ چشم‌داشتی از افتادن من دوری می‌کند، چراکه در حالتی دلربا و مست‌وار به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: فقر خود را به عنوان یک بیماری احساس می‌کنم، زیرا که از آن می‌ترسم و این احساس به من فشار می‌آورد. مانند دیواری که بر گردن ضعیف من سنگینی می‌کند.
هوش مصنوعی: ما مانند نقش زیبای یک نگین، در میان مشکلات و آلام قرار داریم. هرچند که ظاهراً مقاوم و سخت هستیم، اما در واقع به راحتی آسیب‌پذیر هستیم و ممکن است شکننده شویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.