محمد رضا قاضی در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۶۷:

این ابیات تفسیری است بر این بیت مثنوی که برسماع راست هر تن چیر نیست طعمه ی هر مرغکی انجیر نیست

بی سواد در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۳۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰:

@ فرخ
از آن راه هم می شود ! به قول ساعد مراغه ای،
ار چه گناه اقتصادیات را بیش ازین نمی توان به گردن دولت پیشین انداخت .
خود کرده را .........
و به ظاهر خداوند آگاهترین است.

بابک بامداد مهر در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۰۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:

خدارا در اصطلاح امروزین"تورابه خدا"هست.پس کاربرد گذشته آن باعث نشودامروزآن رابی معنی بدانیم.هرچندبرای نوشتارو گفتارمعاصر خدایا دلنشین ترست.

فرخ مردان در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۴۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰:

@ بی سواد
آورده اند که منظورحافظ از "وی" و "ما" در بیت سوم، بترتیب "افراطیون شکم سیر" و "اقتصادیات کشور" است. و البته نقل کفر، کفر نیست. والله اعلم.

امیر در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۴۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۵:

در بار گران ادبی اشعار حافظ هیچ جای تردیدی نیست و دیوان حافظ گنجینه شعر و ادب ما هست ولی لطفا تعصب و تقدس سازی رو کنار بگذارید . شاهد بازی . نظر بازی . هم جنس گرایی . معشوق مرد در فرهنگ . شعر ودوران اجتماعی (دوره زمانی ) در کشور ما و بین ادبا و سرشناسان ماغ که جناب حافظ هم یکی از انها بوده رواج داشته . قبیح بودن این موضوع با انکار این موضوع از بین نمی رود متاسفانه این ناهنجاری وجود داشته

... در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۴:

مستم کن آنچنان که ندانم که من منم...
(عراقی)

فرداد در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۲۷ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۰:

اجرای زیبای یار اگه جلوه کند، مرضیه، مرتضی حنانه، ارکستر فارابی، آلبوم آئین وفا
Store.steampowered.com/app/436520/
دوستان، اگر این اطلاعات نادرستند لطفا گوشزد کنید.
با سپاس

... در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۰۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۴۸:

بی سواد عزیز البته شخصییتی مانند مولانا فقط متعلق به ایران نیست .
پیشنهاد میکنم در روز 17 دسابر سر قبر مولانا در ترکیه بروید و ببینید که ایشان از همه جای دنیا طرفدار دارند.
شیخ بهائی میفرماید:
من نمی گویم که آن عالیجناب​ هست پیغمبر ولی دارد کتاب
مثنوی او چو قرآن مدل ​هادی بعضی و بعضی را مضل
خود مولانا در نی نامه میفرماید:
هرکسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من
خانم انماری شیمل هم به اندازه فهم و برداشت خود سخن گفته است.
کمی تلرنس (Tolerance) بد نیست.

علی محمدی در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۲۴ دربارهٔ فایز » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۱:

از قدیم در تصنیفات آثارش گاه او را فایز دشتستانی نامیده‌اند که فایز دشتی صحیح‌تر است و جایی برای مناقشه باقی نمی‌گذارد.
کتاب اشعار فایز دشتی به کوشش سید روح‌الله(آکا)صفوی، انتشارات نگاه رو میتونین تهیه کنین!

علیرضا در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۸۸:

حضرت مولانا رو مشاهده میشود که همه به اشتباه فهمیده اند. مولانا منظوری ندارد. منظورش همان است که نوشته است. الانسان الکامل، و عطار در پس و پیش، شاید سندی بر این مدعاست. انسانی هست که مظهر خداست. شاهد چو خوابید شاهد دیگر برخواست. آن انسان مظهر عشق است و مولانا با سالیان سال جستجو نهایتا حقیقت امر را دریافت. جال اشعار مولانا را با دقت به این موضوع بخوانیم. همینطور اشعار سعدی و حافظ و سایر عرفای شاعر و ناظم

... در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۴۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹:

نفرمایید دوست عزیز، حتما سوء تفاهمی در خوانش بوده.
در مورد نان حرفتون از نظر علمی درسته، اما نان پختن مصطلح هست و چه در ادبیات کلاسیک، چه در ادبیات معاصر و چه محاورات روزمره کسی از عبارت خمیر پختن و به دست اومدن نان استفاده نمی کنه.

بی سواد در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹:

...
سپاس ، بی سوادی باید جایی خویش بنمایاند.( با این حال پخته شدن نان بر جای میماند چه گویا خمیر است که می پزد تا نان شود.)

shk clickmank در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۱۱:

برخلاف نظر این دوست عزیز
بنده تصور می کنم تُنگ شکر= شیشه شکر، کوزه شکر، و ... منظور شاعر است.

... در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹:

بی سواد عزیز
البته در مصراع دوم انگورها غوره نمیشن، بلکه غوره ها انگور میشن و نان هم که پخته میشه و این موارد در کنار سبزه شدن شوره ها و روضه شدن گورها به معنای مشخصی می رسه.

... در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۴۸:

دوست عزیزم، بی سواد جان
البته این واژه رو که بله دیدم و شنیدم، ولی صرف دیدن یا شنیدن واژه ای چیزی رو ثابت نمی کنه.
من مطلقاً در مقام تایید، این نظر خانم شیمل رو نقل نکردم، کما اینکه در انتها هم گفتم که این ادعا قابل تامل هست. فقط نظری بود که جایی دیدم و منتقل کردم.
اما به طور کلی انتقادهای جدی به نتایج پژوهش های این شرق شناسان غربی در ادبیات و فرهنگ و هنر و تمدن شرق وارد هست. به عنوان مثال میگم، در بسیاری از موارد از همین کتاب، خانم شیمل نتونستن حتی خوانش درستی از متن آثار مولانا داشته باشن و مترجم این موارد رو در پاورقی ذکر کرده. خب واضحه کسی که در خوانش آثار به اندازه یک همزبان مسلط نیست، حداقل یه پله عقبتره و کارش سخت تر، بگذریم از تفاوت های فرهنگی و دشواری درک درست از فرهنگ های شرقی به خصوص در چندصد سال قبل.
با تمام این اوصاف، البته نمیشه به سادگی از عواید پژوهش های بعضی از همین بزرگواران مثل آقایون ریتر، نیکلسون، براون، کربن و ... چشم پوشید.
با احترام.

اوات سیف در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۴۱ دربارهٔ رهی معیری » چند قطعه » قطعهٔ ۱۳ - سخن‌پرداز:

زنجیر بیاور و ببند پای دلم را
من تاب نگهداری دیوانه ندارم

جعفر عسکری در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۲۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۶:

سلام
در بیت "ناچار هر که .." تصویری بسیار زیبا پنهانه که بعدها در سبک هندی به کرات بازآفرینی شده

حسینی در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۲۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ترجیع بند:

با سلام.بیت ترجیع این شعر را با توجه به محتوای هر بند و تغییر لحن به دو صورت متفاوت میتوان خواند بگونه ای که دو معنی متفاوت از آن در ذهن متبادر شود.از یکی از آنها مفهوم ناامیدانه صبوری کردن و چارۀ دیگری نداشتن به ذهن می آید (مثلا در آنجا که میگوید:...اکنون که طریق دیگرم نیست-بنشینم و صبر پیش گیرم-دنبالۀ کار خویش گیرم) که باید با لحن مایوسانه قرائت شود. اما از دیگری این معنی افاده میشود که نباید و نمیتوان در مقابل چنین آتش هجری سرد و بی اعتنا بود (مثلا در این قسمت از شعر:...ای سخت دلان سست پیمان-آیا که روا بود که بی دوست-بنشینم و صبر پیش گیرم-دنبالۀ کار خویش گیرم؟! که باز متناسب با مضمون آن باید با لحن سرزنش آمیزانه نسبت به منکران وادی عشق قرائت گردد.با تشکر

میثم در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۳۰ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » مثنویات » شمارهٔ ۷۴ - رنج و گنج:

استاد شفیعی این شعر را ترجمه ای از شعر لافونتن دانسته اند(با چراغ و آینه، 152)

میثم در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۲۷ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » مثنویات » شمارهٔ ۷۴ - رنج و گنج:

استاد شفیعی کدکنی در کتاب باچراغ و آینه، در بخش جای پای شعر فرنگی از این اثر مرحوم بهار یادمی کنند و این شعر را ترجمه ای منظوم از شعر لافونتن می دانند و می گویند این شعر « سال ها و سال ها زینت بخش کتب درسی بود، به روزگاری که خردمندان جامعه در تدوین کتاب های درسی نظارت داشتند.»( با چراغ و آینه، 152)