مهناز ، س در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۰۱ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶:
گرامی نادر...
تبریک ،
چه خوب که چنین دوستانی داری
مانا باشی
ناشناخته در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۳۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۶:
منظورتان از بی ملاحظه چیست؟
ادب مورد نظر است؟
nabavar در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۶:
چقدر این و،ف،ا،ی،ی
بی ملاحظه می نویسد
حالم بد شد
اسدالله شفیغ در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۶ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۰۲:
به نظر میرسد در مصراع دهم قویا اشتباه تایپی متصور باشد ( نشد ظاهر ز چندین خانه‌ام یک اشک تحریری)
خانه نه بلکه " خامه " باید باشد.
روفیا در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۰۱ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶:
نادر جانا
گمان دارم می گوید اگر خیال کنی قدر او به اندازه صبوری و پایداری تو در امیدواری به کرم اوست، کرم او را نقض کرده ای. کرم او بیش از اینهاست.
کرم را ما به طور عام بخشش معنا میکنیم. ولی این بخشش از جنس سخاوت یا generosity نیست که از جنس در گذشتن یا forgiveness است.
ای خدای پاک بی انباز و یار
دستگیر و جرم ما را درگذار
ای دعا از تو اجابت هم ز تو
ایمنی از تو مهابت هم ز تو
گر خطا گفتیم اصلاحش تو کن
مصلحی تو ای تو سلطان سخن
کیمیا داری که تبدیلش کنی
گرچه جوی خون بود نیلش کنی
این چنین میناگریها کار تست
اینچنین اکسیرها زاسرار تست
آیه شش سوره انفطار می گوید :
یا ایها الانسان ما غرک بربک الکریم
ای انسان چه چیز تو را به خدای بخشاینده ات غره کرد؟
گویند خداوند در همین پرسش پاسخ را نهاده است!
خدای بخشاینده ات!
تا در نمانیم و بگوییم همان بخشایندگیت!
نادر.. در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۳۷ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶:
سپاس از دوستان عزیزم..
سهیل قاسمی در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۰:
بیت یکی مانده به آخر: جایی که یار ما به شکرخنده دم زند
تو دیگه این وسط چی می گی ای پسته؟ تو رو خدا الکی برای خودت دهنتو باز نکن (نخند)
یا تعبیر دیگر: تو رو خدا خودتو مسخره ی عام و خاص نکن (جماعتو به خودت نخندون)
تعبیر دوم البته تعبیر دقیقی نیست از مصراع. اما جالب به نظرم آمد.
۷ در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۴۳ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶:
یا از انصاف به دور است که بزرگی و مقام او را حتی در خیال گنجاند
۷ در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۲۸ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶:
یادآور این مثل: در دیزی باز است حیای گربه کجا رفته
سید احمد مجاب در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۲۳ دربارهٔ شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۶۰:
چه خوش خوابی که (می بینم) خیالش
سید احمد مجاب در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۳ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۳:
به خواب خوش نرود چشم من( ز) خوشحالی
۷ در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۱ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶:
میگوید دور از جوانمردی است که قدر و مقام او (خدا)مجالی برای جشمداشت(بیخودی)شود
نباید بخشندگی و مهربانی خدا سبب طمع و زیاده خواهی آدمی شود
سید احمد مجاب در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۱ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » ترکیبات » در ستایش شاه غیاث‌الدین و شهزادگان:
ای حریم خوش نسیم و ای فضای خوش هوا
رشک باغ (جنتی) هم درهوا، هم درفضا
Nariman در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۵۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۸:
نمیدونم کی باید قبول کنیم که اکثر معشوق های شعر فارسی در اشعار کلاسیک ایران مذکر هستند. خط سبز یکی از مشخصه های جوانان نوخط یا امرد بود که آن زمان شاعران از طریق این نشانه ها معشوق مذکر رو معرفی میکردند. البته خیلی بحث مفصلیه بحث شاهدبازی من فقط کوتاه اشاره کردم. البته اینو بگم اینجور تفاسیر برای معشوق مذکر چیزی از بزرگی سعدی کم نمیکنه
حمید رضا۴ در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۵۱ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶:
به گمان من می گوید:
کم لطفی می کند آنکس که او را فقط در امیدوار بودن نگه داشته.
می خواهد قدرش را با بودنش بداند، نه با امید بودنش.
مهران در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۴۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶:
در دهر چو آواز گل تازه دهند
فصل برداشت گل که معمولا مهر ماه است گلها بوی فراوانی دارند و بسیار قویتر از گلهای سال قبل هستند،باید کمتر نوشید
nabavar در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۱۴ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶:
دوست عزیز
گمانم میگوید :
قدر و منزلت او بسیار است
کم لطفی ست ، نا امیدی از او
دوستان دیگر مانای بهتری خواهند داشت.
پاینده باشید
وفایی در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۶:
آقا مهرداد
دیدم نوشته اید " آسرکار خانم موسوی " ... همش داشتم با خودم فکر می کردم شما از پشت کدام کوه آمده اید که نمی دانید " آ " مخفف آقاست ! آسرکار خانم یعنی آقا سرکار خانم !
که بعد کشف کردم آ از سطر پایین شیطنت کرده و خود به خود پریده سطر بالا
فکر کنم گوشی موبایل یا کامپیوتر شما جن دارد
نشانه اش هم اینست که به محض اینکه این جمله را نوشتید : " یک جان دیگری وارد وجودش می شود " ، جنه آمد !
جواد غ در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۰۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸:
از لعل می ناب شد گوهر ما
آمد زفغان زدست ما ساغر ما
بسکه همی خوردیم می بر سر می
از گوهر می شدیم و می از جوهر ما
رامین یشمی در ۷ سال قبل، پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۳۳ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۲:
سلام
لطفاً بیت دوم را به این صورت تصحیح بفرمایید:
شکوفه موبد [ا]ست و ابر دایه
صبا رامین و ویس دلستان گل
این بیت در تمثیل، متضمّن نام شخصیتهای داستان ویس و رامین، یعنی موبد، دایه، رامین و ویس است.