گنجور

حاشیه‌ها

حمید رضا۴ در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶۵:

روفیای دروغین عزیز،
دزدیدن هویت بدین معنا بود که نام شخصی هدف قرار گرفته و با استفاده از آن نوشته های خشم آلود درج شده.
آنچه شما هویت ساختگی و خیالی خواندید و از شکل گرفتن و سپس فرو ریختن پر و بال نوشتید، تنها ساخته و پرداخته ذهن شما بود و وجود خارجی نداشت.
از روش نگارش تان پیداست در زمینه شعر و ادبیات، سخنانی برای گفتن دارید.
امیدوارم از این پس نامی برازنده برای خود اختیار کنید و دانش تان را در جهت مثبت بکار گیرید.
با آرزوی صبر برای خانم روفیا.

 

مینا مینوی در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶۵:

روفیای گرامی و عزیز
ضمن تسلیت ،
در عجبم که شما درین غم ، چه دوستان غمخواری دارید که جای تبریک دارد
هرکدام به زبانی ، چه شعر و چه نظم رسم دوستی به کمال رساندند ،
خوشا به حالتان با داشتن چنین دوستان یکرنگی
عمرتان دراز ، سایه تان پایدار

 

رنگارنگ در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶۵:

جناب بی رنگ
جوش مزنید ، نه تنها زشت نیست که زیبا می نماید
همدردی آنهم به زبان شعر جایش در گنجور است.

 

حسین در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۵۷ دربارهٔ رهی معیری » چند قطعه » قطعهٔ ۱۳ - سخن‌پرداز:

این شهر رو فقط و فقط با صدای حبیب گوش بدید تا تنتون بلرزه

 

مینا مرادی در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۰۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:

خانم یا آقای هفت!
نقد تاریخی یکی از ابزار نقده...
تنها ابزار موجود نیست
میشه متن و اساسا هنر رو از دریچه ی هرمنوتیک و ساختگرایی هم دید.
"هرمنوتیک (Hermanutic) به علم تأویل یا تفسیر متون معنا شده است. بین روش هرمنوتیکی و روش تفسیری عالمان دینی، تفاوت‏هایی اساسی وجود دارد. از مهم‏ترین تفاوت‏ها این است که تلاش عمده مفسران متون دینی آن است که مقصود شارع را از نصوص صادره به دست آورند؛ ولی روش هرمنوتیکی، متن را گسسته از گوینده، نویسنده یا نازل کننده آن مورد بررسی قرار می‏دهد و به مقصود گوینده کاری ندارد؛ بلکه برای آنمعنایی عصری در نظر می‏گیرد. به تعبیر دیگر بر اساس تأویل هرمنوتیکی الفاظ و جملات در هر عصر معنای خاصی می‏یابند و این تاریخ است که به متن معنا می‏دهد."

 

بیرنگ در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۵۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶۵:

زیر غزل حضرت مولانا شده آگهی تسلیت
بابا نکنید زشته
هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد
لااقل حرمت مولانا را نگه دارید
آقای گنجوربان لطفا کمی به داد گنجور برس

 

تذکر در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۵۹ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۱ - دیباچه:

از عزیزان دست اندکار این سایت گرانقدر استدعا دارم حواشی نامربوط را از اشعار زدوده تنها مطالب و محتوایی که به فهم بهتر شعر کمک کند یا از نسخه های جانبی در اختیار نکته ای اضافه شود نگهداری شود و بقیه پیراسته شود در این حاشیه ها بعضا مطالب نامربوط زیاد به چشم میخورد که در صورتیکه مدیریت نشود از جذابیت و درجه مفید بودن قطعا خواهد کاست لطفا مکانیسمی برای این امر لازم طراحی و تعبیه بفرمایید از روش جمع سپاری که این سایت فخیمه پیشگام است نیز قویا در حل این مشکل پبشنهاد میگردد

 

سریرا هخامنش در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۰۷:

بسیار غزل زیبا و دلنشینی است

 

مهدی آگاه در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۴۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۹:

بیت آحر را سعدی با چسارت سروده. زیرا حدیث نبوی دیگر است.
گفت پیفمبر که چون کوبی دری عاقلت زان در برون آید سری

 

مهدی آگاه در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۵۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۹:

استاد شجریان بیت سوم را اشتباه حوانده در کلمه نوبتی جرف یا قید را به اسم تبدیل میکند. مانند روز و روزی با تاکید بر روی چرف یا.

 

حمیدرضا در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۱۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۰:

بیت سوم (خار عشقت ...) در کتاب «بدین شیرین سخن گفتن - گزیدهٔ غزلهای سعدی» به انتخاب و توضیح دکتر علامحسین یوسفی و دکتر محمدجعفر یاحقی این گونه معنی شده است:
«خاری که از عشق تو در پای نشاطم فرو رفته و آن را چنان چرکین و تاول دار نکرده که دیگر هوش دیدن سبزه و توجه به گلستان برایم باقی مانده باشد.»

 

بابک چندم در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۲۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶۵:

روفیای عزیز،
"...در دلم چیزی هست، مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم صبح
و چنان بی تابم، که دلم می خواهد بروم تا سر کوه، بدوم تا ته دشت..."
----
من نیز خدمت شما و سایر بازماندگان تسلیت عرض می کنم، و برای مادر عزیزتان آرزوی آرامش و شادی بی کران دارم.
در خاطر دارم که یک یوگی آورده بود :
"...دردی در مرگ نیست، بلکه این پروسه مردن یا به مرگ رسیدن است که دردناک است."
در یکی از فیلمهای هری پاتر[ :)]، زمانی که هری از روح پدرش می پرسد که مرگ چگونه است؟ پاسخ گرفت که سریعتر از به خواب رفتن...
اما دیپاک چوپرا از یک شاعر انگلیسی (به گمانم بایرون بود) نقل کرده که:
"زندگی خواب روح است، و مرگ بیدار شدن او از این خواب...."
آنچه را که در وداها "آتمان" در اوستا "اور-وان" در پهلوی "رو-وان" و در فارسی "روان" خوانده اند دارای شاخصه ای است که آنرا "آمرتا" یا بی مرگ، جاودان توصیف کرده اند...
و چون با دل شروع کردم در بیانی از مولانا به آن ختم می کنم:
"دوش چه خورده ای دلا، راست بگو نهان مکن...
روز الست جان تو، خورد میی ز خوان تو
خواجه لامکان تویی، بندگی مکان مکن..."
روزگاری بلند و سرفراز، عاری از غم و تاریکی برای شما و عزیزانتان آرزو دارم.

 

علی در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۲۷ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » شوقیات » شمارهٔ ۱۰۶:

در مصراع نخست حرف "ن" زائد است. صورت صحیح:
چو خطّ سبز ...

 

حسین در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۶۵:

سلام و درود
میخواستم ببینم در بیت:
با همگان پلاس کنی با چو منی پلاس هم
پلاس در این بیت به چه معنا است

 

محمد در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۰۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵:

جالبه این آقای بی دین زیر تمام پستهای این سایت بی ربطیات و خزعبلات نوشته و افکار ضد دین خودش رو به شعرای عارف و حکیم و فقیه ما نسبت داده
مسئولین سایت هم انگار بدشون نمیاد
واقعا جای تاسف داره

 

فرخ مردان در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۰۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۷:

به نظرم باید عادت کرد که این لقب های دکتر و مهندس و پروفسورو استاد رو حتی الامکان از اسم هامون حذف کنیم. من تو یه کشور انگلیسی زبون زندگی میکنم و ندیدم که کسی درهیچ زمینهُ صحبتی از این لقب ها استفاده ای کنه.
یه استثناء هست که برای پزشک ها از "دکتر" استفاده میکن که ظاهرا و به سنت تاریخی برای اینه که در مواقع اضطراری، طرف تو ذهنش باشه که این بابا میتونه کمک کنه.
در کشورهای پادشاهی که سیستم لقب های اشرافی وجود داره یرای مکالمات رسمی و تشریفات هم یه شیوه نامه هایی هست که مشخص کننده نحوه استفاده از لقب هاست.
مخصوصا هیچوقت ندیدم که یه دکترای فنی یا ادبیات وتاریخ جایی با لقبش ظاهر بشه. یکی تعریف میکرد که استاد راهنماش در آمریکا "تِئو وَن وینکِل" بوده و همه خیلی ساده" تِئو" صداش میکردن. میگفت من تا مدتی فکر میکردم که این بقول معروف خیلی عددی نباید باشه . بعدها متوجه میشه که طرف از خدایان مکانیک سیالاته وفقط یکی از کاراش محاسبه و طراحی چرخه انتقال حرارت انرژی گیری دراولین رآکتور هسته ای دنیا بوده.
ومثال وطنیش هم اینه که ما "دکتر پروفسور استاد آلبرت انیشتین " نداریم (ولی " استاد دکتر پروفسور مهندس سید محمود حسابی" داریم (!!) در حالی که این دومی شاگرده اون اولی هم حساب نمیشه) .

 

معصومه از در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۰۸ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد اول » غرق تمنای توام:

سلام عزیزان
من که از نوشته های آقای آذر کمان لذت بردم واقعا شعر گفته.

 

۷ در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۱۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:

معنی به این سادگی چرا اینهمه پیچ و تاب و وارونگی.چیزی که این دوست ما را به اشتباه کشانده و نیز شما را واژه فضیلت است.فضیلت در اینجا به معنی اصلی آن یعنی برتری است و ربطی به اخلاق و مکارم آن و دانش ندارد.
و دیگر اینکه "که" در نیم بیت دوم به معنی "تا" میباشد.
که بخت راست فضیلت=که بخت را فضیلت(برتری) است=تا برتری با بخت است
سعدی میگوید من اینهمه کوشش هم کنم که به گنج یا مراد برسم تا بخت برتر است زور و بازوی من کاری از پیش نمیبرد چون من اصلا با بخت میانه خوبی ندارم.(بد شانسم)
این مضمون بخت نداشتن را در بسیاری غزلها آورده است.
به رنج بیهوده گنج نتوان برد تا برتری با بخت است و نه زور بازو

 

مینا مرادی در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۳۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:

سلام دوست عزیز.
جناب سعدی در بیت یکی مانده به آخر می فرمایند:
کسی با قدرت نمایی ظاهری و جسمانی به گنج که همان برخورداری از بخت بلند است، دست نمی یابد .او تنها با این اظهار قدرت ظاهری رنج بیهوده ای را بر خود هموار کرده است.همانطور که بخت و اقبال بلند با فضیلت و دانش حاصل می شود و نه از راه قدرت جسمانی و زور بازو .در واقع شیخ نیروی تعقل و اندیشه را بر نیروی جسمانی ترجیح داده است . باید توجه کرد که بخت دراینجا به معنی معمول زمان ما یعنی شانس نیست بلکه کنایه از بهره مندی و دولت است.

 

khayatikamal@ در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۳ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۱۱:

بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 7181

 

۱
۲۷۵۴
۲۷۵۵
۲۷۵۶
۲۷۵۷
۲۷۵۸
۵۰۴۷
sunny dark_mode