|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزلی از شاعر در مورد زیبایی و جذابیت خاصی است که می‌تواند جان انسان را تحت تأثیر قرار دهد. شاعر از محبوب خود می‌خواهد که به آرامی خود را نشان دهد و از محبت و جذابیتش بکاهد. او همچنین نگران این است که این زیبایی گذرا و ناپایدار باشد و مبادا که در نهایت به چیزی بی‌اهمیت تبدیل شود.
هوش مصنوعی: از آن لب‌های زندگی‌بخش برایت می‌کشم و به آرامی از آن خط زیبای عاشقانه استفاده می‌کنم.
هوش مصنوعی: این صحبت از احساس نگرانی و ترسی است که ناشی از اهمیت کلام و نوشته‌ای است که به شخصی خاص مربوط می‌شود. گوینده نگران است که این کلام یا نوشته به سمتی برود که ارزش و معنا را از دست بدهد و به چیز بیهوده‌ای تبدیل شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.