|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف گیتی و دنیای پیدا و پنهان آن می‌پردازد. شاعر احساس می‌کند که در برابر وسعت و عظمت جهان، ناتوان و مقهور است. او از طرفی به بزرگی و گنجینه‌های نهفته در زمین و آسمان اشاره می‌کند و از طرفی دیگر معذرت‌خواهی می‌کند که نمی‌تواند در برابر این همه عظمت کاری از پیش ببرد. در نهایت، می‌پرسد که یک فرد در مقابل چنین جهانی چه می‌تواند انجام دهد.
هوش مصنوعی: دنیا همه چیزهایی دارد که هم دیده می‌شوند و هم نادیدنی هستند... در مقابل در بسته زمین و آسمان قرار دارد...
هوش مصنوعی: متن به این معناست که اگر من در شرایطی سخت و تحت فشار هستم، باید من را ببخشید. حالا چه کسی می‌تواند در برابر یک دنیا مشکلات ایستادگی کند، وقتی که من تنها یک نفر هستم و نمی‌توانم با این وضعیت مقابله کنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از باغ ارم گوشه درویشان به
درویش ز چشم این و آن پنهان به
در جیب کشیدیم سر و آسودیم
سر درکشی از سرکشی سلطان به
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.