هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به تحلیل عیوب و کاستی‌های انسانی می‌پردازد. او می‌گوید که انسان‌ها در ابتدا با عیوب خود معرفی می‌شوند و اگر امروز بخواهیم به آن عیوب بپردازیم، باید بپذیریم که هر کس به دنبال دوستی مناسب برای خود است. در نهایت، پیشنهاد می‌کند که برای رسیدن به این هدف، باید از تمامی حواشی و مشکلات زندگی دست برداشت.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به تحلیل عیوب و کاستی‌های انسانی می‌پردازد. او می‌گوید که انسان‌ها در ابتدا با عیوب خود معرفی می‌شوند و اگر امروز بخواهیم به آن عیوب بپردازیم، باید بپذیریم که هر کس به دنبال دوستی مناسب برای خود است. در نهایت، پیشنهاد می‌کند که برای رسیدن به این هدف، باید از تمامی حواشی و مشکلات زندگی دست برداشت.
هوش مصنوعی: تو از همان روز اول با عیب و نقص من را پذیرفتی، حالا اگر امروز من را نپذیری، عیب و نقص از خود توست.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی دوستت را به طور واقعی بشناسی، باید از همه چیزهای بی‌ارزش دنیا دل بکنی و خود را از آنها پاکسازی کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن یار که عهدِ دوستداری بشکست
می‌رفت و منش گرفته دامن در دست
می‌گفت دگر باره به خوابم بینی
پنداشت که بعد ازو مرا خوابی هست
ای دل ، ز شراب عشق گشتی سرمست
کز رنج خمار او به جان نتوان رست
گر از دل من چنین فرو داری دست
در روز ز دست تو به شب باید جست
چون دیده من دید ترا روز نخست
مسکین دل من هوای دیدار تو جست
اکنون که ترا هوای من نیست درست
یا ناز مکن یا دل من باز فرست
گر سیر شدی بتا ز من در خور هست
زیرا که ندارم ای صنم چیزی لست
رنج دل رنج دیده جز دیده نجست
دانی که شد این گناه بر دیده درست
در جمله جهان صورتی از دیده نرست
کش چندین موج خونش از دیده نشست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.