هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به عشق و دلتنگی اشاره می‌کند. او می‌گوید که محبت معشوقش همچون فندق در دهانش حس می‌شود و غم او بار سنگینی بر دوش او گذاشته است. تیرهای آرزو که از چشمان معشوقش به قلبش می‌رسند، در دلم احساس سنگینی و درد می‌کنند، مانند مغزی که در پسته نشسته است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به عشق و دلتنگی اشاره می‌کند. او می‌گوید که محبت معشوقش همچون فندق در دهانش حس می‌شود و غم او بار سنگینی بر دوش او گذاشته است. تیرهای آرزو که از چشمان معشوقش به قلبش می‌رسند، در دلم احساس سنگینی و درد می‌کنند، مانند مغزی که در پسته نشسته است.
هوش مصنوعی: زمانی که عشق تو به دل من راه یافت، احساس سنگینی غم تو مانند فشاری که بر پشت می‌آید، حس کردم و مرا خسته و آسیب‌دیده کرد.
هوش مصنوعی: هر نگاهی که از چشمان بادام‌گونه‌ات به سمت من پرتاب شد، در دل خسته‌ام همانند مغزی که در پسته جا می‌گیرد، قرار گرفت و اثر گذاشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن یار که عهدِ دوستداری بشکست
می‌رفت و منش گرفته دامن در دست
می‌گفت دگر باره به خوابم بینی
پنداشت که بعد ازو مرا خوابی هست
ای دل ، ز شراب عشق گشتی سرمست
کز رنج خمار او به جان نتوان رست
گر از دل من چنین فرو داری دست
در روز ز دست تو به شب باید جست
چون دیده من دید ترا روز نخست
مسکین دل من هوای دیدار تو جست
اکنون که ترا هوای من نیست درست
یا ناز مکن یا دل من باز فرست
گر سیر شدی بتا ز من در خور هست
زیرا که ندارم ای صنم چیزی لست
رنج دل رنج دیده جز دیده نجست
دانی که شد این گناه بر دیده درست
در جمله جهان صورتی از دیده نرست
کش چندین موج خونش از دیده نشست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.