هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت موهای معشوقه‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید که مشک تبتی (عطری خاص) از موی او تاثیر گرفته و بوی خوشی پیدا کرده است. همچنین او به یاقوتی اشاره می‌کند که اگرچه از آفتاب رنگ می‌گیرد، اما رنگ خود را از زیبایی صورت معشوقه می‌گیرد. در کل، شاعر زیبایی و شگفتی معشوق را به زیبایی‌های طبیعی تشبیه می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت موهای معشوقه‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید که مشک تبتی (عطری خاص) از موی او تاثیر گرفته و بوی خوشی پیدا کرده است. همچنین او به یاقوتی اشاره می‌کند که اگرچه از آفتاب رنگ می‌گیرد، اما رنگ خود را از زیبایی صورت معشوقه می‌گیرد. در کل، شاعر زیبایی و شگفتی معشوق را به زیبایی‌های طبیعی تشبیه می‌کند.
هوش مصنوعی: مشک تبت که عطر خوشی دارد، به رنگ موی تو درآمد و بویی که از آن به مشام می‌رسد، به قدری خوشبو شده که گویی بوی تو را با خود دارد.
هوش مصنوعی: اگر یاقوتی از آفتاب رنگ بگیرد، رنگ لب تو باعث شده که یاقوت رنگش را از چهره‌ی تو بگیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت
بگذاشت مرا و جستجوی تو گرفت
اکنون ز منش هیچ نمی‌آید یاد
بوی تو گرفته بود خوی تو گرفت
از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت
بگذاشت مرا و جست و جوی تو گرفت
زین پس به من خسته نگه می نکند
بوی تو گرفته بود و خوی تو گرفت
از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت
بگذاشت مرا و جستجوی تو گرفت
تا روی تو دید دل ز ما بازنگشت
بوی تو گرفته بود خوی تو گرفت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.