از تندی خوی تو گهی یاد نکردم
کز درد ننالیدم و فریاد نکردم
پیش که رسیدم، که ز اندوه جدائی
نگریستم و حرف تو بنیاد نکردم
با اینهمه بیداد که دیدم ز تو هرگز
دادی نزدم ناله ز بیداد نکردم
گفتی چه کس است این ، چه کسم، آن که ز جورت
جان دادم و آه از دل ناشاد نکردم
وحشی منم آن صید که از پا ننشستم
تا جان هدف ناوک صیاد نکردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تندی و سختی رفتار معشوق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که با وجود درد و رنجی که از جدایی و بی‌توجهی او می‌کشد، هرگز فریاد نزده و ناله‌ای نکرده است. او حتی در مقابل بیدادهای معشوق، سکوت کرده و حرفی به میان نیاورده است. شاعر خود را به صیدی تشبیه می‌کند که حتی در مواجهه با سختی‌ها تسلیم نمی‌شود و تا پیوندش با معشوق برقرار باشد، ناتوانی خود را نشان نمی‌دهد. این بیان، عمق احساس وابستگی و عشق شاعر به معشوق را نمایان می‌سازد.
هوش مصنوعی: گاهی متوجه تندخویی تو نشدم و برای دردهایم ناله نکردم و فریاد نکشیدم.
هوش مصنوعی: وقتی به کسی نزدیک شدم، به خاطر غم جدایی اش، فقط به او نگاه کردم و نتوانستم هیچ حرفی از تو بزنم.
هوش مصنوعی: با وجود تمام ظلم‌هایی که از تو دیدم، هرگز از درد و رنجی که به من وارد کردی، شکایتی نکردم و ناله‌ای سر ندادم.
هوش مصنوعی: گفتی این کیست که من اینقدر برایش زحمت کشیدم و از درد و رنجی که کشیدم، هیچ ناله‌ای از دل غمگینم برنگختم.
هوش مصنوعی: من همان صیدی هستم که هرگز تسلیم نشدم و تا زمانی که تیر صیاد به هدف نرسید، پایم را برای شکار از دست ندادم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.