هر چند ناز کردی ، نیازم زیاده شد
دردم فزود و سوز و گدازم زیاده شد
هر چند بیش کشت به ناز و کرشمه‌ام
رغبت به آن کرشمه و نازم زیاده شد
باز آمدی و شعلهٔ شوقم به جان زدی
کم گشته بود سوز تو بازم زیاده شد
درد تو کم نشد ز سفر بلکه سد الم
از رنج راه دور و درازم زیاده شد
وحشی به فکر چشم غزالی به هر غزل
انگیز طبع سحر طرازم زیاده شد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از وحشی بافقی بیانگر احساسات عمیق و رنج کشیده شاعر است. او به ناز و کرشمه معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که هر چقدر که او ناز کرده، نیاز و محبتش بیشتر شده است. درد و عذاب او نیز با فاصله از محبوبش افزایش یافته و شعله شوقش هرگز کم نشده است. حتی با برگشت معشوق، این شوق و احساس در او شدت می‌گیرد و به نوعی بی‌تابی و اشتیاق دامن می‌زند. در نهایت، شاعر به فکر زیبایی معشوق و تاثیر آن بر خلاقیت خود اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: هرچقدر که تو کم‌محلی کردی و ناز کردی، من بیشتر به تو نیاز پیدا کردم. دردم افزایش یافت و احساس سوز و گداز در من بیشتر شد.
هوش مصنوعی: هرچند که به خاطر زیبایی و شیطنت تو، توجه و علاقه‌ام بیشتر شده، اما این زیبایی و شیطنت تو برایم جذاب‌تر و دلپذیرتر شده است.
هوش مصنوعی: تو دوباره برگردی و شعلهٔ اشتیاقم در وجودم برافروخته شود. حس می‌کنم که سوز محبت تو کم شده بود، اما اکنون دوباره دلم برایت بیشتر می‌تپد.
هوش مصنوعی: سفر کردن نتوانسته است از درد تو بکاهد، بلکه بارها و بارها بر زحمات و رنج‌های راه طولانی افزوده شده است.
هوش مصنوعی: وحشی در خیال و اندیشه‌اش به زیبایی چشم‌های غزال می‌اندیشد و این موضوع او را در سرودن غزل‌ها، با احساس و انگیزه‌ای از زیبایی‌های سحری، بسیار سرزنده و پرانرژی کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.