از حکم شاه بخرد، در دین ز حق مؤید
فرزند آنکه آمد، در شأن او تبارک
تا هست چرخ بیمهر، دوران مباد بی او
تا هست مهر بر چرخ، تاجش بود بتارک
خان عدالت آیین، تا گشت میر دیوان
هر سوی شد دهنها، لبریز از مبارک
گردنکشی ز سر نه، من بعد ای ستمگر
کو هست ظالمان را، بر فرقها بلارک
تاریخ این کرامت، زاندیشه خواستم گفت:
«پیوند این دو دولت، گردد بدو مبارک »
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار به احترام و بزرگی شاه سخن گفته شده است. نویسنده به معنای حقیقی پادشاهی اشاره می‌کند و از عدالت و خوشبختی‌ای که با سلطنت او همراه است، یاد می‌کند. او معتقد است که تا زمانی که این پادشاه بر سر کار باشد، دوران بی‌عدالتی و ظلم به پایان می‌رسد و مردم از برکات حکومت او بهره‌مند خواهند شد. همچنین، آن را به عنوان پیوندی بین دو دولت خوشبخت می‌داند و از گردنکشی و ظلم انتقاد می‌کند.
هوش مصنوعی: در فرمان شاه خردمندی وجود دارد و در دین به حق تأسیس شده است. فرزند آن کسی که آمد، در شان و مقامش به بزرگی یاد شده است.
هوش مصنوعی: تا وقتی که چرخ بی‌رحم در حرکت است، دوران بدون آن ممکن نیست. اما وقتی که محبت بر چرخ وجود دارد، زیبایی و ارزش آن درخشان خواهد بود.
هوش مصنوعی: پس از اینکه فرمانروا به عنوان حاکم عدالت به میدان آمد، هر جا که به نظر می‌رسید، مردم زبان به خوشحالی و شکرگزاری گشودند و همه پر از نیکویی و شادی شدند.
هوش مصنوعی: سرکشی و ظلمی که کردی، دیگر بس است. ای ستمگر، جا برای ظالمان کجاست که بر سر مردم بی‌گناه بیفتند؟
هوش مصنوعی: در تاریخ این نعمت، از فکر و اندیشه کمک خواستم و او گفت: «این دو کشور با هم، به همدیگر خوشبختی می‌آورند.»
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.