|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به بیان احساسات درونی و مشکلات خود می‌پردازد. او می‌گوید که درد و رنج خود را نمی‌تواند با کسی در میان بگذارد و این باعث خستگی‌اش می‌شود. همچنین، می‌گوید حتی اگر بخندد، کدورت‌ها و غم‌ها از دلش نمی‌رود و نمی‌تواند داغ دل خود را فراموش کند. به طور کلی، این اشعار اشاره به ناگفته‌های درونی و غم‌های عمیق دارد.
هوش مصنوعی: اگر کسی دردی در دل داشته باشد و نتواند آن را بیان کند، این سکوت چه فایده‌ای دارد؟ و اگر رنگ چهره‌اش غمگین و شکسته باشد، پنهان کردن آن چه ثمری خواهد داشت؟
هوش مصنوعی: اگر دل کسی غمگین باشد، حتی اگر بخندد، نمی‌تواند کدورت و ناراحتی را از دلش برطرف کند. حزن و سختی با لبخند و ظاهر شادابی از بین نمی‌رود، مانند اینکه شکفتن لاله‌ها نمی‌تواند داغ دلشان را تسکین دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.