واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۲۶۵ در دیده غبارم ز چه ره یافته، دانی؟ نور نگاه میکندت خانه روشنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به غبار دیده‌اش اشاره می‌کند که شاید بر اثر دوری یا غم و اندوه ایجاد شده است. اما با این حال، نور نگاه معشوقش به او امید و روشنی بخشیده و نشان می‌دهد که عشق و زیبایی می‌تواند به زندگی انسان روشنی بخشد.
هوش مصنوعی: در چشمانم غباری است که از کجا به وجود آمده، آیا می‌دانی؟ نوری در نگاهت می‌تابد که منزلت را روشن می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در کار تو از دست بشد عهد جوانی
من سوخته زین غصه، نماندم، تو بمانی
با آنکه من از عشق تو رسوای جهانم
هم راضیم اندی، که تو زیبای جهانی
رحم آر، چو دیدی که منم این نه، حبیبم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.