چون بهله بصید دلم آن مست بر آرد
نی دل، که بتاراج جهان دست بر آرد
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
چون بهله بصید دلم آن مست بر آرد
نی دل، که بتاراج جهان دست بر آرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به حس عشق و دلباختگی اشاره دارد. شاعر به تصویری از یک عاشق خوشحال و سرمست اشاره میکند که دل او در دام عشق گرفتار شده است. عشق او به قدری قوی است که تمام توجه و احساس او را به خود معطوف کرده و او را از دیگر مسائل دنیا غافل کرده است. در واقع، شاعری در این ابیات احساسات عمیق و زیبای عاشقانه و وابستگی به عشق را توصیف میکند.
هوش مصنوعی: وقتی که دل من به شکار میرود، آن حالت مستی به من دست میدهد که دیگر نمیتوانم دل سپردن به چیزی را تحمل کنم، همانطور که در تاراج دنیا دست میبرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.