گنجور

 
طغرای مشهدی

در کف امید ما شد ساغر سرشار خشک

شد گلوی شیشه ما چون لب بیمار خشک

صحبت تردامن و زاهد نمی چسبد به هم

گل نمی گیرد به خود، هرگه بود دیوار خشک

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode