|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر احساس ناامیدی و فقدان را به تصویر می‌کشد. او از عدم حضور پیام‌آور و نشانه‌های عاطفی و زیبایی‌های بهار صحبت می‌کند. به نظر می‌رسد که عشق و شادی که باید به زندگی‌اش بیافزاید، به او نمی‌رسد و تمامی زحماتش در زندگی نتیجه‌ای نداشته است. احساس تنهایی و ناکامی به وضوح در کلماتش نمایان است.
هوش مصنوعی: پیام معشوق ما به دستمان نرسید و خبری از زیبایی‌ها و شادابی‌مان نمی‌آید.
هوش مصنوعی: رقصی که از شعله خوشایند باشد، به وسیله‌ی آتش ما به وجود نیامده است.
هوش مصنوعی: در شب، با زیبایی خاصی به میانه آمدیم، اما آن ماه روشن به نزدیک ما نیامد.
هوش مصنوعی: در دنیای پر تغییر و تحول، اقداماتی انجام دادیم که در نهایت برای ما سودی نداشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
امروز نگار ما نیامد
آن دلبر و یار ما نیامد
آن گل که میان باغ جانست
امشب به کنار ما نیامد
صحرا گیریم همچو آهو
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.