گنجور

 
طغرای مشهدی

کسی فارغ از کار دنیا نشست

که زانو به زانوی مینا نشست

تذروی ست از چشمه سار طرب

حبابی که در جوی صهبا نشست

به تعظیم برخاست کهسار غم

چو مجنون به دامان صحرا نشست

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode