لولا العقول لکان ادنی ضیغم

ادنی الی شرف من الانسان

عوارفه اغنت و اقنت فلم تذر

علی الارض بالاعدام و الله عارفا

علی العبد حق فهو لابد فاعله

و ان عظم المولی و جلت فضائله

و العدل مد علی الانام جناحه

فعلی الحمامه لا یصول الاجدل

وعقیب هذا الرش سیل دافع

و وراء هذا النبت روض یانع

و کذی الکتائب تلتقی لقراعها

و لها امام الالتقا طائع

خطبتک ابکار البلاد وعونها

فالیک من دون الملوک سکونها

ذوطلعه لو قابلت شمس الضحی

سجدت لها من هیبه و جلال

لم یحک نایلک السحاب و انما

حمت به فصبیبها الرحضاء

لقد حسنت بک الاوقات حتی

کانک فی فم الزمن ابتسام

اقامت فی الرقاب له ایاد

هی الاطواق و الناس الحمام

ابصروا الطعن فی القلوب دراکا

قبل ان یبصروا الرماح خیالا

ولما رایت الناس دون محله

تیقنت ان الدهر للناس ناقد

ما کل ما یتمنی المرء یدرکه

تجری الریاح بمالا تشتهی السفن

فلست باول ذی همه

دعته لما لیس بالنایل

ذرانی والفلاه بلا دلیل

ووجهی و الهجیر بلا لثام

فانی استریح بذا و هذی

واتعب بالاناخه والمقام

فقد ارد المیاه بغیر هاد

[...]

عرایس غید فمن ناهد

تروق و من کاعب معصر

نظام من السحر الفاظه

تغص من الدر و الجواهر

فعم صباحا لقد هیجت لی شجنا

واردد تحیتنا انا محیوکا

در هوس مدح شاه، جان منست این سخن

کرده به دست زبان بر سر عالم نثار

علی ذا مضی الناس اجتماع و فرقه

و میت و مولود و قال و وامق

لولا جریر و الفرزدق لم یدم

ذکر جمیل من بنی مروان

و تری ثنا الرودکی مخلدا

من کل ما جمعت بنو سامان

وغناء بهربد بقیه کل ما

[...]