ای جلالت خلوت از اغیار تنها ساخته

حکمت تو از کرم دی کار فردا ساخته

پرده از روی صفات ذات خود برداشته

آنچه پنهان بود در علم آشکارا ساخته

عقل کل بگشوده بر خورشید ذاتت روزنی

[...]

نبی که معجز ماه دو پیکر آورده

مثال نور خود و نور حیدر آورده

فراز منبر یوم الغدیر این رمزست

که سر ز جیب محمد علی برآورده

حدیث «لحمک لحمی » بیان این معنیست

[...]

ز هنر به خود نگنجم به خم می مغانی

بدرد لباس بر تن چو بجو شدم معانی

دل زاهد و برهمن ز غرور قرب من خون

نه به کعبه ام نیازی نه به دیرم ارمغانی

من اگر ز شوخ طبعی تن لنگری ندارم

[...]

زنند باغ و بهارم صلای ویرانی

گلم ز شاخ فرو ریزد از پریشانی

نه رنگ و بوی به جا مانده نی بر و برگم

چو نخل بادیه افتاده ام به عریانی

سموم وادی غم دیده پای تا فرقم

[...]

برنیامد یک عزیز از مصر مردم پروری

پیر شد در چاه صد یوسف ز قحط مشتری

طبع ها مشغول خست پروری گردیده اند

برنمی تابد تمنا را کرم از لاغری

بخت مادرکش تیمم در غریبی کرده است

[...]

بهشت شاه نشین بین که دل نشین بینی

بدایع رقم صورت آفرین بینی

هزار مانی بر چوب بسته یابی دست

که رشگ صنعت چینی و نقش چین بینی

درو نجوم مصور به نقش پیرایی

[...]

به کوه و دشت ندارم ز شوق گنجایی

چو سیل تیز روم سر به سر ز شیدایی

خبر دهید به ترکان شوخ چشم از من

که رخت صبر و سکون می دهم به یغمایی

هزار طعنه به دریا زنم ز بی باکی

[...]